ของเราก็ตอนก่อนเข้าแบบว่ากลัวและตื่นเต้นมากมาย ๆ
เพราะเขตเรา(เขตสมุทรสาคร) มีเราเป็นม.4 แค่คนเดียวที่เป็นประเภทนักเรียนทั่วไปอ่ะ
ก็แบบ แอบไหวหวั่นๆ นิดนึงว่า จะทำได้มั้ย ?
พอเค้าเรียกเข้าไป ก็ไปนั่งแยกโต๊ะ ๆ กัน ก็มีให้เติมข้อความให้สมบูรณ์ มี 60 ข้อ 30 นาที
ก็มีอย่างเช่น ฮีโร่ของคุณคือ.......,การทัศนศึกษา............ ประมาณนี้ ๆ
เราก็เขียนแหลกเลย นึกอะไรได้ก็ฝอยๆๆๆ ไปให้หมด แต่สุดท้ายก็ทำไม่ครบ - -*
พี่ข้าง ๆ ก็บอกไม่เป็นไรหรอก แล้วก็นั่งคุย ๆ กันไปอีกแป๊บนึง
ก็มีพี่รุ่น 47 ที่เพิ่งกลับมาก็มาเล่าประสบการณ์ให้ฟังนิดนึง
จากนั้นเค้าก็เรียกให้ไปนั่งด้วยกัน ทำกิจกรรมกลุ่มอ่ะ แล้วเค้าก็มีถามแบบ ยกเหตุการณ์มาแล้วให้เรายกมือตอบ
ก็มีถ้าหลงทางทำไง ถ้าลืมกุญแจเข้าบ้านไม่ได้ทำไง บลา ๆๆๆๆ
ก็สนุกดีนะ แรกๆ ก็แต่ละคนดูจะนิ่ง ๆ กัน พอมาหลัง ๆ เค้าจะให้เตรียมแนะนำตัวเอง แล้วก็ให้คุย ๆ กันไปก่อน
แรก ๆ ก็เป็นภาษาอังกฤษอ่านะ พอหลัง ๆ เริ่มไม่ใช่และ ก็เริ่มฝอย ๆๆๆ กันมากขึ้นเรื่อย ๆ
จนเค้าเริ่มจะเรียกทยอย ๆ กันไปสัมภาษณ์เดี่ยว ไล่จากที่จับฉลากกันมาก่อนหน้านี้ เราได้คนที่ 5 ก็อยู่กลาง ๆ อ่า ก็ยังโอเค
ระหว่างนั้นคนที่เหลือก็คุย ๆ อะไรกันไป แต่ระหว่างรอนี่ตื่นเต้นมากกกกกกกก > <
พอถึงคิวเรา ก็เดินเข้าไป สวัสดีค่ะ แล้วเค้าก็ให้แนะนำตัวเอง เราก็พูดๆ ไป คล้าย ๆ กะที่แนะนำตอนสัมภาษณ์กลุ่ม
แล้วเค้าก็เริ่มถาม ตอนแรก ๆ ก็ง่ายแหละ แบบประมาณว่าตอนเสาร์อาทิตย์ทำไรบ้าง? ครอบครัวเราเป็นยังไง? ทำไมถึงเลือกมาสอบเอเอฟเอส?
แต่พอหลัง ๆ ก็มี ถ้าโฮสต์รักและเห่อเรามากจนลูกโฮสเกลียดเรา เราจะทำไง?
แล้วก็มีถ้าได้เป็นตัวสำรองแต่ได้ที่แม็กซิโกจะไปมั้ย? เราตอบว่าไปอ่ะ แล้วเค้าก็ถามว่าไม่กลัว 2009 เหรอ จะป้องกันยังไง ?
ตอนตอบเราก็มีแบบเรียบเรียงประโยคไม่ค่อยถูกอ่า คือเราพูดไม่ค่อยเก่งด้วย
แต่การฟังก็โอเคเลย เสียแต่พูดเนี่ยแหละ แต่ก็นะ ทำตามความสามารถอ่ะแหละ
ก็กะว่าถ้าพลาดปีนี้จริง ๆ ปีหน้าก็จะเอาใหม่ ^ ^
เอ้อ...แล้วเพื่อน ๆ พี่ ๆ ที่ร่วมชะตากรรมเดียวกันวันนั้นน่ารักมาก ๆ
คุยกันแหลกลานจริง ๆ สรุปสัมภาษณ์ปีนี้มีความสุขมาก ถึงจะตื่นเต้นหน่อยแต่ก็สนุกดี
ยังไงก็โชคดีทุกคนนะค้า
