หวัดดีค่ะ นี่พริมโดมิ48น้ะ
เมืองที่ไปอยู่คือซานโตโดมิงโก ซึ่งก็คือเมืองหลวง
ก็ที่โดมินิกันก็เป็นประเทศที่น่าไปแหละ
ถึงแม้ว่าจะไม่ค่อยมีระเบียบเท่าไหร่แต่ก็เป็นประเทศที่ทำให้พริมได้ใกล้ชิดกับความสุขมากๆๆๆๆๆๆๆ
ผู้คนจะสนุกสนาน ชอบปาร์ตี้ เค้าจะมีงานปาร์ตี้กันทุกสัปดาห์จนเรารู้สึกได้อย่างชัดเจนว่านี่เรามาเที่ยวหรือมาเรียนหรือมาทำอะไรกันแน่??
แล้วเค้าก็จะเป็นคนที่เฟรนด์ลี่มากจนอาจจะถึงขั้นมากเกินไป55
คือไปแล้วมั่นใจได้เลยว่าไม่ต้องห่วงเรื่องไม่มีเพื่อน ยิ่งช่วงแรกๆที่ไปเค้าจะเห่อเรามาก เทคแคร์เราเป็นอย่างดีที่สุดด
เราจะรู้สึกได้เลยว่าแบบ เออเราดูมีค่ามากเลยเนาะ ใครๆก็อยากเข้ามาคุยด้วย อะไรแบบนี้
แล้วเรื่องการเรียนการสอนของที่นั่นเหรออ
อืมมบอกได้เลยว่าเค้าไม่เครียดเรื่องเรียนมาเท่าไหร่
ก็อย่างที่บอกแหละว่าผู้คนจะชอบความสนุกสนาน
รรส่วนใหญ่เวลาเข้าเรียนคือ 8โมงเช้าถึงบ่ายสองโมง นี่เป็นเวลาที่มาตรฐานที่สุด
แต่บางรรอาจจะเลิกบ่ายโมงอันนี้ก็ขึ้นอยู่กัว่าจะได้รรไหน
แต่เข้าห้องเรียนก็เหมือนไม่ได้ไปเรียนเท่าไหร่
ยิ่งช่วงแรกๆเพื่อนๆเค้าจะเข้ามาคุยจนไม่เป็นอันเรียนเลยหล้ะ แต่พอช่วงหลังๆอาจจะซาลงไป มันทำให้เราตั้งใจเรียนได้มากขึ้น
แต่ก็อีกหล้ะ ก็อย่างที่พูดมาตั้งแต่ต้นๆว่าคนที่นี่ชอบความสนุกสนาน พอเข้าห้องเรียนไปเค้าก็อาจะเปิดเพลงเต้นอะไรกัน
เราจะตั้ใจเรียนได้มากน้อยแค่ไหนทีนี้ก็จะขึ้นอยู่กับตัวเราเองแล้ว
ส่วนเรื่องเนื้อหาการเรียนส่วนมากก็จะช้ากว่าไทย
อย่างพริมไปเรียนปีสาม เทียบเท่ากับเกรด11หรือม5ของไทย แต่ครูเค้าก็เอาคณิตที่เราเรียนไปตั้งแต่ม3-4มาสอน
วิชาเรียนส่วนใหญ่ก็จะเหมือนๆไทย ไม่มีวิชาดนตรี แต่มีวิชาฝรั่งเศสเพิ่มขึ้นมา แต่ก็ไม่ต้องถึงขั้นไปเรียนฝรั่งเศสมาเตรียมเลยนะเพราะเค้าเองก็ไม่ค่อยใส่ใจมาก พวกนรที่นั่นก็พูดฝรั่งเศสไม่ได้หรอก55555
แต่ก็จะมีบางรรที่จะเข้มงวดมากเรื่องการเรียนการสอนเหมือนกัน อันนี้ก็ขึ้นอยู่กับดวงและกรรมเก่าทั้งสิ้นนน
ส่วนเรื่องสภาพอากาศ
ฮ่าๆๆๆ บอกได้เลยว่าให้เอาพัดหรือพัดลมจิ๋วไปด้วย มันร้อนมากกกกกกกกกกก
คือมันก็อาจจะไม่เว่อขนาดนั้น คือเธอต้องทำความเข้าใจ!
โดมินิกันเป็นเกาะเล็กๆ ล้อมรอบด้วยทะเล เมฆน้อยมากถึงมากที่สุดดดด
เพราะฉะนั้นแดดมันจะส่องลงมาโดยตรง ย้ำ โดยตรง
กลับมาจะมีผิวสีแทนโดดเด่นเป็นสง่ากว่าใครๆ สาบาาาาาานนนนนนนนนนนน
แต่ก็อีกแหละ ความที่มันเป็นทะเล มันก็เลยจะมีลมแบบทะเลพัดมาตลอด อันนี้ก็ถึอว่าเยี่ยมกู้ด ไม่แย่เท่าไหร่นัก
และอีกเรื่องนึงก็คือเรื่องโฮส
มีรุ่นน้องหลายคนจากหลายๆประเทศชอบถามมาว่า โฮสเป็นยังไง เค้าดีกับเรามั้ย บลาบลาบลา~
ถ้าถามมามันก็ตอได้แหละ ตอบตามที่เราเจอไง
อย่างโฮสพริมคือ โฮสมัมอยู่เมืองหลวงกับลูกสาวสองคน โฮสแดดอยู่ปุนตาคานา พริมก็อยู่กับโฮสมัม
แต่ก็ไปเที่ยวที่ปุนตาคานาบ่อยๆ เหมือนกับว่าเออเราอยู่สองเมือง เที่ยวบ่อยมาก คุ้มแฮะ
แล้วถามว่าทะเลาะกันบ้างมั้ยย ตอบได้เลยว่าแน่นอน มันก็ต้องมีบ้าง ขึ้นอยู่กับว่าจะมากจะน้อย จะแรงจะเบายังไงก็อีกเรื่องนึง
อย่างพริมคือเป็นเด็กดี(?) เรื่องที่เกิดบ่อยๆ เลยมีแค่เรื่องเดียวเท่านั้นคือ เที่ยวบ่อย กลับดึก ชอบลืมกุญแจบ้าน ต้องเรียกเค้ามาเปิดให้ตอนดึกๆ
เค้าก็โกรธเราสิ แต่เค้าก็พยายามไม่พูดมาก บอกแค่ว่า คราวหลังเอากุญแจไปนะ บอกกี่ครั้งแล้ว บลาบลาบลา ก็ไม่มีอะไรมาก มีแค่นี้จริงๆ
แต่เค้าก็ดูแลเราดีมากกกกกกกกกกกก:)
แล้วก็เอิ่มมม อะไรอีกกดีหล้ะ
อ้อ สถานที่ท่องเที่ยวววววววว
หลักๆ เลยก็จะเป็นทะเล ทะสวยมากกกกกกกกกกก สวยแบบจะจำไปจนตาย5555
แล้วมันจะมีพวกลากูนเล็กๆ เป็นอะไรที่ไทยเราไม่ค่อยมี หรือมีก็สวยไม่เท่า มันเหมือนสวรรค์ พูดไม่ถูก
อันนี้ก็ไม่ได้เว่อนะ แต่คือชอบมากจริงๆ
แล้วก็มีภูเขา Pico Duarte สูงที่สุดในแคริบเบียน
ชาว48จะรู้กันดีว่าไปที่นั่นเหมือนตายทั้งเป็น555555555555555
กว่าจะไปถึงได้มันเหนื่อยมากเธอออ แต่พอไปถึงก็เกือบคุ้มนะ วิวบนยอดมันสวยมากจริงๆ
แถมยังได้ลดน้ำหนักด้วยย
ก็ไม่รู้จะพูดอะไรอีกแล้ววว
มีอะไรอยากรู้ก็แอดเมลแอดเฟสแอดพินมาถามได้เลย
[email protected]
