คือวันนี้จะเอาเรื่องประสบการณ์ส่วนตัวเรื่องหาเพื่อนมาแชร์รุ่นน้องครับ
แนะนำตัวก่อนแล้วกัน
บางคนก็รู้จักเราแล้ว แต่ส่วนใหญ่คงไม่ เราชื่อ "หิน" นะ (สั้นๆง่ายๆ)
เป็นเด็กแล้วเปลี่ยน AFS ประเทศสหรัฐอเมริกา รุ่น 48 (จบไปเรื่องแนะนำตัว)
วันนี้มาตั้งกระทู้เพราะว่าความจริง ไม่มีอะไรทำ อิอิ
เริ่มด้วย วันแรกที่มาถึงเลยครับ
ด้วยความที่ว่ามาเลท โรงเรียนเค้าเริ่มไปได้ 2 อาทิตย์แล้ว
พอมาถึงบ้านโฮสวันแรกเป็นวันอาทิตย์ครับ
ทีนี้นรกมาเยือนทันใด
เพราะว่ายังไม่ทันอะไรเลย พรุ่งนี้ก็ต้องไปโรงเรียนละ ไม่รู้อะไรซักอย่าง
ดีอย่างที่ว่าตอนเย็นวันนั้นต้องไปกินอาหารเย็นที่บ้านลูกโฮส หลานสาวเค้าเลยช่วยเรื่อง จัดตารางเรียนให้
(อ้อลืมบอกไปว่าลูกโฮสเราเค้าโตมีลูกกันหมดแล้ว หลานเค้าคนอายุมากสุดนี่มากกว่าเราอีกก็คือคนที่จัดตารางเรียนให้นะแหละ 18 แล้วเป็น Senior)
พอมาวันจันทร์ ยอมรับเลยว่าตื่นสาย เพราะไม่รู้ว่าโรงเรียนมันเริ่ม ตอน
7.24 เราเล่นไปโรงเรียนซะ 9 โมงกว่า
พอไปถึงก็ไปเลือกวิชาแล้วก็เข้าเรียนเลย
ทีนี้โลกแห่งความเป็นจริงครับ เข้าห้องเองทุกคาบ ด้วยความที่ไม่รู้จักใครเลย แต่ด้วยความที่ว่าเราเป็นคนนิ่งๆอยู่แล้ว ก็เลยไม่สั่นมาก
พอเข้าไปก็ไปคุยกับครูก่อนเลย แล้วบอกไปเลยว่าเป็นเด็กแลกเปลี่ยนมาใหม่(ภาษาอังกฤษเท่าที่คิดได้นะแหละมีเท่าไหรใส่ให้หมด)
จากนั้นเราจะเป็นที่สนใจนิดหน่อย
(นิดจริงๆเพราะโรงเรียนเรามีคนตั้ง 1700กว่าคน แถมมีเด็กแลกเปลี่ยนAFSคนอื่นอีกตั้ง 7คน)
ตอนเย็นโฮสแดดก็มารับ(ไปรับ-ไปส่งทุกเช้าเย็นอยู่แล้ว ดีอย่างไม่ต้องขึ้นบัส
) แล้วเค้าก็ถามว่าจะเล่น Soccer ใช่มั้ย
เค้าก็พาเราไปหาโค้ชเลย
แต่โค้ชบอกว่าให้เล่นได้แต่ JV (Junior Varsity หรือว่าทีมเล็กนั่นเอง) เพราะว่ามาช้า
ไม่ได้คัดตัวเข้าทีมใหญ่ไม่ได้ เราก็ว่าไม่เป็นไร ดีแล้วจะได้ไม่เหนื่อยมาก
ทีนี้เวลาสร้างเพื่อนจริงๆก็บังเกิดขึ้น เพื่อนในทีมบอลนะแหละทีมใหญ่ดี JV มีตั้ง 20 กว่าคน V (Varsity ทีมใหญ่)
ก็มีอีกประมาณ 15 คน ทีนี้ก็ได้มาละอย่างน้อย 35 คน
(แต่อยากจะบอกว่าหลังจากบอลไม่มีแล้วก็ไม่สนิทเท่าไหร เจอบางทีก็ทักบ้างแค่นั้น)
ส่วนในห้องถ้าน้องมาแรกๆแนะนำเลยคุยเลยเยอะๆ พูดช้าๆไม่ต้องเร็วมากเพราะเค้ายังไม่ชินสำเนียงเรา
อยู่กันไปนานๆเค้าจะชินเอง ค่อยๆเร็วขึ้นได้
(แต่อย่าเร็วเกินเหมือนพี่ เพราะเพื่อนพี่เค้าถามพี่กลับมาว่า เอาเวลาที่ไหนไปหายใจตอนพูดเนี่ย เร็วเกินฟังไม่ทัน)
ส่วนเรื่องคุยก็เรื่องทั่วๆไปนะแหละ แล้วไม่ต้องมีสำมาคารวะมาก เพราะเค้าไม่ถือ (จริงๆ)
ส่วนตอนนี้ คาบที่คิดว่าได้เพื่อนมากที่สุดก็เป็นคาบ Team Sport นะ
เพราะว่าเวลาเล่นกีฬาเค้าจะ Random คนในทีมครับ
ด้วยความที่ว่าเราเก่งเรื่องกีฬาอยู่แล้วทำอะไรก็ดีไปหมด คาบนั้น ทุกคนพยายามเรียกหา อิอิ
ส่วนคาบอื่นๆมีปัจจัยภายนอกในการสร้างเพื่อนครับ นั่นก็คือ !!
เกมโปเกมอนภาคใหม่ที่เพิ่งออกบน Nintendo DS นั่นเอง
หลายคนงงละสิว่าเกี่ยวยังไง คือว่าเกมโปเกมอนที่นี่ถือว่าดังมากครับ แล้วเราก็ดันเล่นกับเค้าด้วย ก็เลยคุยกันถูกคอ
แล้วเพื่อนส่วนใหญ่ที่เล่นก็อยู่ในคาบอังกฤษซะด้วยสิ ทีนี้สนุกเลย ย้ายที่นั่งเลยครับ ไปนั่งใกล้ๆเป็นก๊วนใหญ่
จากเมื่อก่อนเรานี่ฟังครูไม่พูดกะใครเลย ตอนนี้กลายเป็นว่าครูสั่งเราให้เงียบไม่ต้องคุยมากซะหยั่งงั้น
ซึ่งตอนนี้คาบอังกฤษก็มีโปรเจกมาให้ทำ เราก็เลือกทำหนังกัน ทีนี้สนุกเลยครับ ไปบ้านเพื่อนเป็นว่าเล่น (ความจริงงานไม่ค่อยทำหรอก ไปนั่งเล่น Xbox กับ DS กัน
)
ส่วนเรื่องกีฬาที่สร้างเพื่อนก็คือว่าหลังจากเล่น Soccer แล้ว เราก็เล่น กอล์ฟด้วย
อันนี้หาเพื่อนได้ง่ายเหมือนกัน(สนิทมากด้วย) เพราะว่าต้องไปแข่งด้วยกันประจำ
เวลาซ้อมก็ซ้อมกันทีก็ 3 ชั่วโมงขึ้น (ขนาดตอน Spring Break ยังซ้อมมันทุกวันเลย สรุปไม่ได้ไปไหนตอนSpring Break
)
เพราะฉะนั้นมีเวลาคุยกันเยอะมากๆ เลยสนิทกันเร็ว
จบครับ(อาจจะห้วนๆไปหน่อยก็เถอะ)….. แต่ความจริงมีรายละเอียดปลีกย่อยกับเรื่องอื่นอีก แต่ถ้าเล่าคงเล่าไม่จบแน่ๆ ถ้าอยากรู้ก็ถามมาแล้วกัน มาตอบแน่ๆ
