จบ แล้วนะ ไม่มีใครรื้อฟื้นแล้วนะ
ไหนว่าจบแล้วไงล่ะ ถึงคนอื่นจะไม่จบ เราก็จบเองก็ได้ โดยไม่ต้องไปตอบกระทู้อีก แค่นั้นแหละ ที่คนอื่นไม่จบ เำพราะเค้าอยากช่วยเหลือน้อง(ถึงจะไม่ใช่เรื่องของเค้าหรือธุระของเค้าก็เถอะ)แต่เค้าก็มีน้ำใจจะช่วย ส่วนน้องที่น้องไม่จบ เพราะน้องแพ้ตัวของน้องเอง อะไรนิดๆหน่อยๆก็ท้อละ แล้วที่ว่าน้องคิดก่อนน้องจะตอบกระทู้ พี่ไม่เห็นว่าน้องจะคิดอะไรเลย คนอื่นเค้าตอบมาเพราะอยากช่วยเหลือน้อง แต่น้องตอบกลับแบบไม่แคร์ฺความรู้สึกคนอื่น คนอื่นจะรู้สึกยังไงก็ช่าง ไม่รู้สินะ ขอให้มันจบตรงกระทู้นี้ละกัน แล้วขออย่าให้ใครมาตอบซ้ำอีก
ขออนุญาตตอบครับ :)
น้องครับ พี่ก็เห็นแต่น้องนะครับที่พยายามรื้อฝืนความหลังของตัวเองและความเศร้าของตัวเอง
จริงๆกระทู้มันก็จะตกไปได้นานแล้วแต่มีแต่น้องล่ะครับที่ชอบดึงมันขึ้นมาใหม่
เปลื่ยนชื่อกระทู้บ้าง ตอบแบบไร้น้ำใจบ้าง น้องครับที่นี้ก็เป็นสังคมแบบหนึ่ง ถ้าน้องอยู่ร่วมสังคมไหนต้องรู้จักปรับตัวและมีน้ำใจแก่เพื่อนร่วมสังคมครับ
อีกอย่าง โลกออนไลน์แบบนี้ทำอะไรก็ถึงทั้งนั้น ทำอะไรๆก็เจอกันถึงทั้งนั้น พี่อยากแค่เตือนน้องด้วยความหวังดีครับ ถ้าตัวเองทำอะไรไม่ดีไว้ สำนึกได้ ควรแก้ไขหรือขอโทษแก่สังคมจะดีกว่านะครับ
เวลาที่ผมจะทำอะไร ผมนั่งคิดนอนคิด คิดแล้วคิดอีก จนมั่นใจว่าสิ่งที่ทำนั้นดีแล้ว
คนเราทำอะไรมีพลาดกันได้ทั้งนั้น ไม่ว่าจะคิดแล้วคิดอีกอย่างไรก็ตาม "สี่เท้ายังรู้พลาด นักปราชญ์ยังรู้พลั้ง" บางครั้งการตัดสินใจไปแล้วแต่ละครั้งคนเราก็ต้องคิดทบทวนแล้วทบทวนอีก ถึงแม้ว่าทุกคนจะรู้กันอยู่ว่าเราแก้ไขอดีตไม่ได้ แต่เราก็ควรนำอดีตมาเรียนรู้เพื่อให้ไม่เกิด "อดีตในอนาคต" ครับน้อง
อีกอย่างในโลกอินเตอร์เน็ตแห่งนี้ ไร้พรมแดนของข้อมูลครับน้อง บางครั้งคนอื่นๆรู้ข้อมูลของเรามากกว่าที่ตัวเราคิด นี้ละภัยร้าย(และภัยดี)ของอินเตอร์เน็ต
อืม...
พี่ก็ไม่ขอพูดอะไรมากนะครับ
ก็เอาเป็นว่า พวกพี่ๆ ได้ให้คำแนะนำน้องแล้ว
ขึ้นอยู่กับว่าน้องจะตัดสินใจทางเดินของน้องครับ
เพราะนี่คือชีวิตของน้องที่น้องจะต้องตัดสินใจของน้องเองครับ
เพราะตอนนี้เหมือนหลายๆอย่างในกระทู้ออกนอกประเด็นมามากแล้ว
ฝากไว้แค่นี้ครับ
พี่ป๊อป
AFS#44 USA
