อะแฮ่มๆ ~ 55
เริ่มก่อนๆ
กาลครั้งหนึ่ง ในร.ร.แห่งหนึ่ง หลังจากเคารพถงชาติเสร็จ อ.ขึ้นมาประกาศว่าใครสนใจAFSบ้าง
ก้ไปสมัคร คนก้ไม่เยอะมาก อ.จะให้ใบสมัครมา พร้อมกับซื้อข้อสอบเก่ามาอ่าน
เอาใบสมัครไปส่งเรียบร้อย รอวันสอบ ตื่นเต้ลๆๆ
วันสอบข้อเขียน >> คนเยอะๆๆ หาเพื่อนๆ นั่งคุยกัน
ตอนสอบ มีข้อสอบไทย ปนอังกฤษ มีการ์ตูน มีข้อความให้วิเคราะห์ ไม่ยากมาก
ใช่เซนส์ แล้วก้ที่เรียนมาทั้งชีวิต ๕๕
ตอนประกาศ ลุ้นๆๆ
ร.ร. เรา ข้อเขียนผ่านเยอะมาก ย้ำว่าเยอะมาก เค้าวันกันตอนสัมภาษณ์เนี่ยแหละ
ผ่านข้อเขียนแล้ว ต้องกรอกใบสมัครเลือกประเทศ จำได้ว่าไปสมัครยาวกว่าเดิม ๕๕
ตอนนี้คิดเยอะมาก เลือกไม่ถูก แต่เตะตา ชื่อ อิตาลี ตั้งแต่แรกพบ
เลือกเลยละกัน
พ่ออยากให้ไปเมกา เลยไว้อันดับสอง อยากไปแถวๆใต้ แต่ไม่มีใครอยากให้ไป ช่างเหอะๆ ผ่านๆ ตอนนี้ไป
เหลือแต่ วันสัมภาษณ์ คิดหนักๆ ว่าจะเอาไรไปแสดงดีนะ เพื่อนก้ไปเรียนมวยไทย ไปเรียนรำกัน โอ๊ยๆ เครียด
ตัวเองทำไรไม่เปนสักอย่าง บอร์ดเอเอฟเอสก้เข้าไปเรื่อยๆ
ขุดกระทู้เก่าๆมาอ่าน โหๆ เค้าทำไรกันมากมาย เริ่มกลัว จิตตก วิปริต เริ่มบ้า
กะจะเล่นขิม เพราะเปนอย่างเดียวที่ไทยๆ และเคยเล่นตอนป.๓ ให้พี่ที่บ้านส่งมาทางรถทัวร์ ฝึกไปฝึกมา ไม่ไหวอ่ะ จำอะไรไม่ได้เลย แบกไปก็หนัก
พอดีเล่นเอ็ม เจอรุ่นพี่ที่ไปเมกามา ถามเค้าว่าพี่โชว์อะไร พี่บอกว่า ตำส้มตำ!! เฮ้ย ผู้ชายตำส้มตำเร้อะ??
หลังจากนั้น ๕๕ ข้ามีความหวังใหม่ ไปซื้อครกใบเล็กกะแม่ มะละกอ ถั่ว มะนาว บลาๆๆ
กลับจากร.ร.ก็ฝึกตำส้มตำ น้ำตาลต้องเท่านี้นะ น้ำปลา มะนาว
ตำไปหลายครก จนเอียนส้มตำแล้ว ก่อนสอบ๑ วัน ข้างๆบ้านมีร้านส้มตำ ก็ไปให้เค้าสอน + ขอมะเขือเทศลูกเล็กๆมานิดนึง ๕๕ ทบทวนวิชา
ตกดึกก็เตรียมพร้อม หั่นของ ล้างครก เอาผักแช่เย็นไว้ ใส่กล่องเรียบร้อย ..
นอนอย่างไม่เปนสุข กระวนกระวาย ต่างๆนานา โอ๊ยยย พรุ่งนี้จะเปนไงเนี่ยยยย
เช้ามา เอาครกขึ้นรถพร้อมกับถุงใหญ่ๆ พกปากกา๑ด้าม
ยกขบวนไปทั้งบ้าน ไปส่งหน้า ร.ร.ที่สอบ
ไปถึง เจอคนแบกของมามากมาย กีต้าร์เอย ขิมเอย(ดีแล้วที่ไม่เอามา ซ้ำเค้าๆ) ขลุ่ย ซอ บลาๆๆ
บางคนเอาเทปมาเปิด ไว้แสดงต่างๆนานา เราไปรวมกลุ่มกะเพื่อน
เริ่ม++ อ.ให้เข้าไปนั่ง ลงชื่อ แล้วหยิบกระดาษมาแผ่นนึง ให้ตอบคำถาม
มีคำถามอยู่หลายสิบข้อ จำได้คร่าวๆ
ฮีโร่ของคุณคือใคร เพราะอะไร? ตอบ โน้ต อุดม เพราะทำให้คนรอบข้างหัวเราะได้
ถ้าได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนจะ ตอบ ดีใจมาก
จำไม่ค่อยได้แล้ว เพื่อนๆจำได้ก้บอกกันมั่ง รู้แต่ว่า เวลาตอบ อย่าไปซีเรียสอะไรมากมาย
เอาที่เป็นตัวเอง เค้าจะวัดตรงเนี้ย ความคิดเราเปนไง บลาๆ
เสร็จแล้วก็ขึ้นไปชั้นบน แบ่งกลุ่ม เมกาไปห้องนึง โหๆ คนสอบเมกาเยอะมากๆๆๆ
อีกห้องประเทศอื่นๆ นับ ๑-๖ เรื่อยๆ แล้วแบ่งกลุ่ม
กลุ่มเรามีคนไปอิตาลี ๕ คน ใน ๖ คนแน่ะ โหหหห ตูจะได้มั๊ยเนี่ย แล้วกลุ่มอื่นอีกล่ะ?
อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
พอดีว่าในกลุ่มเจอ เพื่อนเก่าตั้งแต่ป.๖ ที่ไม่ได้เจอกันนาน รู้สึกดี (แต่จะไปอิตาลีด้วย) มีรุ่นพี่ที่ร.ร.อีกคนในกลุ่ม(ก็จะไปอิตาลี) กำแล่ววว
ระหว่างนั้นก้คุยๆๆๆกันในกลุ่ม เครียดนิดหน่อย
เค้าเรียกไปนั่งสัมภาษณ์เปนกลุ่ม ให้นั่งเรียงกัน เวลาถามแล้วให้ยกมือตอบ
นี่เปนการทำคะแนน ใช่มั๊ย?? เรายกมือทุกคำถามอ่ะ ๕๕ ตอบๆๆไปเรื่อยๆ
บางทีคำตอบไม่เหมือนคนอื่น เค้าก็ถามอีก
จากนั้นเรียกไปอีกห้องนึง เปนสัมภาษณ์เดี่ยว เอาแล้วตู
ตื่นเต้นโคด หน้าห้องมีคิวนั่งเก้าอี้อยู่ ก้นั่งๆไป พอเค้าแรกตัววว
ทำไรไม่ถูก เดินไปนั่งผิดโต๊ะ ๕๕ อ.เค้าก้เรียกไปตงนู้น
เริ่มแรก แนะนำตัว อยากไปประเทศอะไรคะ? อิตาลีๆๆค่ะ
เค้าก็ค้นๆใบสมัครของเรามา ทำไมล่ะ? อ๋อ เพราะว่าหนูชอบเมืองเค้า มีประวัติศาสตร์เกี่ยวกับศิลปะ หนูชอบศิลปะมากค่ะ(๕๕) บลาๆ
แล้วรู้อะไรเกี่ยวกะประเทศนี้มั่ง? อิตาลีเนี่ย มีรูปร่างประเทศเหมือนรองเท้าบูท มีเกาะอยู่ตรงนี้(ทำไม้ทำมือประกอบ ๕๕) เมืองหลวงชื่อโรม อาหารอิตาเลี่ยนแพร่หลายมาก อร่อยด้วยค่ะ แล้วเค้าก็พูดภาษาอิตาลี (พยายามเป็นกันเอง+เฮฮาเข้าว้ายยยยยย) ยิ้มมมมมมมมมม
(ก่อนไปนี่เปิดเอยไซโคพีเดียหาข้อมูลใหญ่ โอ๊ยยย คิดแล้วขำตัวเอง ๕๕)
แล้วหนูจะสื่อสารกับเค้าได้ยังไงล่ะ พูดอังกฤษเก่งมั๊ย? อ๋อ ก็พอได้คะ หนูเรียนอีพีมา เวลาเรียนก้เรียนเปนอังกิด(จะพูดทำไม ๕๕) ฟังรุเรื่องค่ะๆ ๕๕
เอ่อ คนนี้มีแวว ท่าจะไปได้ (วู้ววว อ.พูดไรออกมาเนี่ย เขิลลล ๕๕ อย่ามาให้ความหวังกัลงี้)
แล้วจะเอาอะไรไปโชว์ล่ะ? วันนี้หนูจะตำส้มตำค่ะ
จิงหรอ? ทำเป็นหรอ ? ค่ะ ไปฝึกมาค่ะ
งั้นทำเสร็จเอามาให้กินด้วยนะ ค่ะๆ ได้ค่ะ
บลาๆ จำไม่ได้
ผ่านแล้ว๑ อ.บอกให้ยกเก้าอี้ไปให้เพื่อนข้างนอกหน่อย โอเคๆได้ค่ะ เก้าอี้ไม้ตัวเล็กมี๒ตัว ก้เอาซ้อนกันไปวางข้างนอก
อ.บอก เออ ฉลาดดี ( แค่เก้าอี้เนี่ยนะคะ?? - -)
เดินไปอีกโต๊ะ มีอ.อยู่สองคน
อ.หญิงคนไทย กะ อ.ชายฟิลิปปิน วู้ว ซำบาย เจออ.ฟิลิปปินมามากมาย ๕๕ ไม่มีฝรั่งงงง โย่!!
แนะนำตัวเปนอังกิดก่อนๆ จากนั้นก็ถามแบบมะกี๊ แต่เปนอังกิด
ที่จำได้ๆ ก้มี ถามว่า ตัวเองมีข้อดีอะไรบ้าง? Everyone around me always smile. i can make them smile
๕๕ ช่วงนั้นชอบปล่อยมุข
อ.คนไทยบางครั้งก็พูดไทยบ้าง บลาๆ
ถามว่าแล้วถ้าลูกโฮสไม่คุยกะเราล่ะ? I will ask them why? am i wrong? What did i do? and prove my self
ถ้าลูกเค้ายังไม่คุยล่ะ? i will talk to their parents about their children บลาๆๆๆ.....
(เพื่อนเราเจอ ถ้าโฮสไม่ให้กินข้าวล่ะ - -')
ออกมาแล้วก็โล่งงง เฮ้อออ..
พอทั้งกลุ่มเสร็จ ก็ไปสัมภาษณ์รวมอีกที่นึง ถามเกี่ยวกับโรงเรียน ว่ามีข้อดีไรบ้าง
เรา กะ รุ่นพี่ตอบไม่เหมือนกัน คนละเรื่องเลย เหมือนจะขัดแย้งด้วยซ้ำ
ก็เลย อ้าววว ร.ร.เดียวกันป้ะเนี่ยย ๕๕
แล้วก็ทำกิจกรรมกลุ่ม อะไรไทยๆ ก็ทำไป รีๆข้าวสาร งูกินหาง
๕๕ ติงต๊องหน่อยๆ ไม่ค่อยจิงจังกัน
แล้วก็ถึงเวลาสำคัญ แสดงๆๆ
อ.บอกใครจะก่อนก้ออกมา เรารีบยกมือ แต่ไม่ทัน ๕๕ ได้คน๒ มั้ง
เตรียมครกก่อนๆ
ถึงเวลาก็วางๆอุปกรณ์ทั้งหลาย
พูดอังกฤษหมดเลยนะตอนนี้ แนะนำตัว แนะนำเครื่องมือ เครื่องปรุง อุปกรณ์ทั้งหลาย
แล้วก็เริ่ม First, we must put garlic into the motar and (ทำท่าตำๆๆ)
then,"............................." บลาๆๆ
จนจบ ๕๕ ตักใส่จานให้ อ.กิน
เอ้อ อร่อยนิหนู (๕๕๕ ใช่ค่ะๆ ก้ยิ้มมมมมมม ดีจายวุ้ยยยยย) กลับได้และนะ (รอจานก่อนค่ะๆ - -')
คนต่อๆมาก็แสดงรำ ซอ ขลุ่ย ขับเสภา
(รุ่นพี่ที่ร.ร.รำสวยมากอ่ะ หน้าตาก็ดี ๕๕ เป็นคนรำบ่อยๆที่ร.ร. เฮ้ยยย เสียววว จะได้ไม๊เนี่ยยยย แต่พี่เค้าพูดอังกฤษไม่เก่ง)
อ.ก็ดูไป กินส้มตำไป ตอนนั้นเที่ยงแล้ว ยังไม่ได้กินข้าว เค้าคงหิวกัน เลยกินซะหมด ๕๕
เกบจานไปล้างในห้องน้ำ เจออ.ที่กิน อยู่
เค้าก็ถามว่า ไปฝึกมาจากไหน พ่อทำงานไร บลาๆๆ ขอให้ได้ละกัน (๕๕ ขอบคุณๆค่าาา)
จบไปแล้วว วันนั้น
หลังจากนั้น ไปร.ร. เพื่อนอีกห้องมาคุยด้วย เฮ้ยเป็นไงมั่ง กลุ่มเราคนเลือกอิตาลีเยอะมาก กลุ่มอื่นก็เยอะ เราว่าเธอคงได้โดมินิกันแหละ(เพื่อนผู้นี้ไม่ได้มีสีหน้าล้อเล่นแต่อย่างใด แล้วโดมินิกันมาจากไหน ไม่ได้เลือกไว้นะคะ - -)
เครียดมาก เฮ้ย โดมินิกันจริงๆ หรอ ก็ไปถามเพื่อนคนอื่นใหญ่ (บ้าไปแล้ว) ช่วงนั้นจิตตก มาก
พอวันประกาศ วันนั้น จะหาเรื่องเข้าห้องสมุดไปใช้คอมตลอด น้องเพื่อนไปดูที่สนามสอบให้ ยังไม่ติดรายชื่อ อ้าวววว
พอได้เข้าห้องสมุด เน็ตล่มค่ะ อะไรเนี่ย เฮ้ยยยย จะร้องไห้ พอดีมีสองเสริฟ โอเคๆ
พิมชื่อเข้าไปแล้ว อ๊ากกกกก เพื่อนก้ไม่อยุ่ด้วยเล๊ย ไปหาหนังสืออ่านกันหมด
............................. ตัวจริง อิตาลี อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก
แทบจะกรี๊ด แต่ทำไม่ได้ นั่นมันห้องสมุด เพื่อนรีบมาหา โวยวายๆกัน รีบโทรหาแม่ ดูให้เพื่อนคนอื่น
สรุป เพื่อนสำรองกันหมด ทั้งร.ร.ได้ ๓ คนมั้ง
วู้ววววววว ดีใจเว่อออออออ
เพื่อนๆรู้สึกไงกันมั่ง
แบ่งปันกันหน่อยๆๆๆ ๕๕ เขียนยาวไปสักหน่อย อยากเล่าๆ ๕๕
ของเรานี่สอบต่างจังหวัดนะ จะไม่เข้มข้นเท่ากรุงเทพ คนไม่เยอะเท่าด้วย
โย่!!
สู้!!!!!
