ตอนม.ต้น มุ่งมั่น หวังเป็นหมอ เมื่อมาถึง ม.ปลาย เริ่มเปลี่ยนผัน
รักดนตรี ชอบดนตรี เปลี่ยนใจพลัน ดูตัวฉัน เรียนสายวิทย์ เรียนทำไม
ตอนม.สาม เลือกวิทย์เพราะ เกรดมันถึง เรียนแล้วยัง ดันดึง ตามกระแส
เพื่อนเรียนวิทย์ เกาะเพื่อนไป ไม่เหลียวแล ตอนสอบก็ แถแถ ตามเรื่องราว
จบม.สี่ รู้ตัว แล้วไงต่อ ก็ร้องอ๋อ ชอบดนตรี แล้วใช่ไหม
วิทย์คณิต สายทางเลือก ก็แล้วไง เรียนเรียนไป ใช้ประโยชน์ ได้มั้ยเรา
ตายละวา ไม่กล้า บอกที่บ้าน กลัวโดนว่า โดนกล่าวขาน ไปไหนไหน
พี่เรียนศิลป์ เข้าคณะวิทย์ ไปแล้วไง แล้วทำไม เรียนวิทย์มา เข้าดนตรี
เมื่อชีวิต เข้าช่วง ที่สับสน สัปดน อนาคต มืดมนหนา
ตัดสินใจ บอกไปเมื่อ ถึงเวลา พ่อแม่กลับ ไม่ว่า แต่นั่งคุย
ลูกติดทุน เอเอฟเอส ไปเมืองนอก ถึงจะออก ทางสายวิทย์ ก็ไม่ผิด
ต่างประเทศ ได้ภาษา ต้องเอ็นท์ติด มหิดล อินเตอร์ ล่ะเป็นไง
ลูกติดทุน เอเอฟเอส อิตาลี ไปทั้งที อิตาเลียน ให้แตกฉาน
ได้ภาษา เรียนภาษา แม่เบิกบาน เข้าอักษร จุฬาฯ ล่ะเป็นไง
โถ่พ่อแม่ ลูกอยาก เข้าดนตรี อิตาลี เลือกไว้ เพราะตามฝัน
ทำไมต้อง มาบังคับ มากีดกัน หรือพ่อแม่ จะเลี้ยงฉัน จนวันตาย
ระบายซะงั้นอะเรา
