พี่ๆ ที่อยู่มหาลัย หรือจบไปแล้ว ช่วยผมเลือกคณะหน่อยครับ

[J-Hun#48]

อ่านะ แต๊ง จ้า กีต้า :)
นิเทศก็อยาก ฮ่าๆ
แต่ก็น่านแหละ
เด่วนี้ มันได้งานไม่ค่อยจะตรงกะที่เรียนมาเลย
บางคนอ่านหนังสือเอา เก่งกว่าที่จบคณะนั้นๆมาอีก

ฮ่าๆๆ เลยไม่รุ้ว่า จะเรียนอะไรให้ได้ประโยชน์สูงสุด

ปล.เห็นด้วย กับ ระบบการศึกษาไม่ค่อยดี

[Kunthon]

เจครับ

มาช่วยตอบ ร่วมให้ความเห็น อีกมุมมองหนึ่ง

บางที การค้นพบตนเอง ก็ไม่ใช่จะเหมือนสิ่งที่ได้เห็น

เหมือนเจ มองตัวเองในกระจกเงาสะท้อน

ความชัดเจน / มุมมอง / แสง เงา /การเพ่งเฉพาะจุด / scope ภาพรวม / เวลาที่เรามองในขณะนั้น

เมื่อก้าวสู่การศึกษา ความคาดหวังที่จะมีอาชีพ มีงานทำ มีคุณค่าแห่งชีวิต (ไม่ได้อยู่บนกองมรดก / ไม่อยากล้มเหลวในชีวิต)

ข้อสำคัญ ......

ไว้มาเขียนต่อ.... (มีคนจะใช้คอมฯ)

[ฃื่อปั๊บคับ นอร์เวย์ คับ]

เจ๋งกว่าเราก็ต้องมี โชคดีกว่าเราก็ต้องมี แน่นอน
แต่ว่าถ้าอยากเป็นตัวเอง เราต้องนึกถึงปัจจัยเหล่านั้นหรือครับ?

สู้ไปเถอะ ถ้ามันไม่ทางเดินก็ต้องเดินไปทางนั้น
มัวแต่คิดมากหรือหาทางเลี่ยงปัญหาที่จะเกิดภายภาคหน้า มันก็ไม่เจ๋งนั่นแหละ

เรื่องจบมาได้งานไม่ตรงกับที่ทำ ไม่ใช่แค่นิเทศนะครับ แต่มันมีสำหรับทุกคณะนั่นแหละ

จบนิติ ทะลึ่งไปร้องเพลงหรือนักการเมืองก็มี

อักษรกะรัฐศาสตร์ไม่ต้องพูดถึง มันไม่มีอาชีพที่เจาะจงแต่ต้นอยู่แล้ว

จบหมอไปเป็นดาราก็เยอะแยะนะครับ

ไม่ต้องกังวลในจุดนี้ ผมเชื่อว่าต้องมีทางรอดเสมอ เด็ก AFS ก็เจ๋งอยู่แล้วนะ มั่นใจนิดนึง แล้วเดินไปตรงๆเลย

เรื่องจิตวิทยานี่ไม่จำเป็นต้องเป็นแพทย์ก็ได้นี่ครับ?
มันไม่ได้เจาะจงอาชีพเหมือนคณะที่ว่ามานั่นแหละ

ถ้าจิตแพทย์มันไม่น่าจะไปรอด ก็เอามาปรับใช้กับอย่างอื่นสิ

อาจจะใช้กับงานบริษัท  อารมณ์แบบจัดการทรัพยากรมนุษย์

จิตแพทย์เป็นอาชีพที่เสี่ยงกับคำว่าบ้าครับ ถ้ามองในมุมสังคมไทย จึงไม่ค่อยมีใครอยากสุงสิงเ่ท่าไร

แต่เชื่อเถอะว่าอาชีพบ้าๆยังงี้มันสำคัญจริงๆ

ไม่รู้นะ คิดหลายๆตลบ เอาอะไรมานึกหลายๆอย่างมันก็ดี ไม่ใช่ไม่ดี ผมก็คิดมากเรื่องแบบนี้

แต่ถึงเวลาจะรุ้ด้วยตัวเองเองล่ะ

อีกอย่าง ไม่อยากให้คิดมากเกินไปด้วย เวลาในฮังการีมันก็อีกเยอะ แถมยังอีกหลายปีกว่าจะเข้ามหาลัย ใช้เวลาจุดนั้นคิดก็ทันครับ

[J-Hun#48]

อ่านะ
ขอบคุณครับที่แนะนำ

ที่พูดก็ถูก
แต่คือ ผมอยากจะใช้เวลา 4ปี เก็บประโยชน์ให้มากที่สุดครับ
ผมไม่อยากเป็นเหมือนคนเหล่านั้น
ที่เรียนไปเปล่าๆ ธรรมชาติของมนุษย์ ใครๆก็อยากให้ตัวเองสบายทั้งนั้น
ผมก็ด้วย บางคนอาจจะคิดว่า การเลือกอนาคตไม่ต้องรีบก็ได้
ผมก็ไม่อยากรีบ ถ้าไม่จำเป็น
แต่นี่คือ ผมอยากที่จะได้ข้อมูลต่างๆมาตั้งเป้าหมายของอนาคต
อนาคตที่ผมจะลุยเต็มที่ และประสบความสำเร็จกับมัน
ไม่ใช่ เข้าๆไปเถอะ จบมามันก็ทำงานอะไรก็ได้

ผมอาจจะคิดมาก นั่นก็จริง เป็นโรคจิตเล็กน้อย เข้าขั้นบ้า 55+
แต่ผมว่า การที่คนเราจะคิดอะไร ในแง่ลบเผื่อไว้มันก็ดีนะครับ
การที่มั่นใจในตัวเอง นั้นดี ผมก็มั่นใจ
แต่บางสิ่งที่สำคัญ ก็ต้องเผื่อไว้ด้วย

หวังไว้ที่สูง ถ้าพลาดแล้ว ตกมามันเจ็บ
เพราะฉะนั้น อย่างน้อยใส่หมวกกันน็อกไว้บ้าก็ปลอดภัยกว่านะ

ปล.ที่ผมรีบที่สุด เนื่องจาก
     ผมมีความคิดว่า อาจจะย้ายสาย
     ถ้าเกิดตัดสินใจได้แล้วว่า คณะที่จะเข้าให้ได้ มันไม่จำเป็นต่อสายวิทย์
     
     ผมไม่อยากเป็นเด็กบ้าเรียน ไม่มีเวลาสนุกๆ ของ ม.ปลาย
     เพราะถ้ากลับไป อยู่วิทย์เหมือนเดิม คงต้องโดนยัดตารางเรียนพิเศษมาแน่นเอี้ยด
     แต่ถ้ามันอยู่ในสายวิทย์ ผมก็ต้อง เดินหน้าตาแบบฉบับ เด็กขยันเรียน เพื่อให้เข้าคณะนั้นให้ได้

[Kunthon]

series II >> มาต่อแล้ว

ข้อสำคัญ... คือ

ฝันอะไร ก็ไปตามฝันของเรานั่นแหละ

[Morleen_Hun 49]

พี่เจดูเปลี่ยนไปเยอะเลยพอพูดเรื่องนี้ แต่ก็น่ะค่ะเรื่องนี้ใครๆก็ต้องซีเรียสอยู่แล้ว
จิงๆพวกเราก็อยู่สายวิทย์เหมือนกันการตัดสินใจเลือกทางเดินสำหรับคนอื่นอาจมองว่าง่ายเพราะมีสิทธิมากกว่า
แต่บางครั้งการมีทางเลือกมากกว่าอาจจะหนักใจกว่าก็ได้
และในกรณีที่ไปเรียนเมืองนอกแล้วมีการขาดช่วงทางเรื่องเรียนแล้วด้วย ก็คงจะทำให้หนักใจมากกว่าเดิม
แต่ชีวิตเป็นของเราน่ะค่ะ เลือกตามที่ตัวเองต้องการดีกว่าค่ะ
ถึงแม้จะลำบากด้วยการเรียนพิเศษมากมาย แต่ก็คุ้มน่ะค่ะ ถ้าในอนาคตเรามีความสุขกับสิ่งที่ตัวเองชอบทำ

เรื่องนี้ต้องถามใจตัวเองค่ะ เลือกทางที่ตัวเองต้องการ บางครั้งเรายังคิดว่าเจโชคดีกว่าที่ไป ม4 จะตัดสินใจหรือ
เปลี่ยนเส้นทางที่ตัวเองเลือกนั้นง่ายกว่าเราที่ไปม.5 เยอะ แต่ก็น่ะ ถึงตอนนี้เราว่าทุกคนก็คงต้องคิดหนักพอๆกัน

เป็นกำลังใจให้น่ะค่ะ

ปล.เราก็อยากเรียนจิตวิทยาเหมือนกัน

[J-Hun#48]

ฮ่าๆๆๆๆ อุส่านั่งลุ้นรออ่านตั้งนาน นน

มาต่อ 1 ประโยค ;p

อ่า ขอบคุณทุกคนที่แนะนำครับผม

ตามฝัน ก็ดีในแง่นึง ตามกระแสโลกก็ดีอีกแง่นึง และตามอย่างอื่นก็ดีต่างกันไป
ผมเลยอยาก รู้อยู่ดีว่า

มีคณะไหน ที่พอจะแนะนำมั้ยครับ
ว่าคณะนั้นๆ เหมาะกับนิสัย... - -'' แบบผมหรือไม่

[Nam-Wahn NZL#46]

พี่ว่าน้องมีความสนใจหลายด้านมาก และพี่ก็ไม่อยากจะแนะนำแบบเจาะจง อยากให้น้องตัดสินใจเองมากกว่า
แต่พี่ก็จะแนะนำคณะพี่ล่ะนะ เพราะหลายๆคนไม่รู้จัก
พี่เรียนอยู่ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล สาขากายอุปกรณ์
เราจะไม่ได้จบออกมาด้วยยศ นพ. หรือ พญ.นำหน้า เพราะเราเป็นนักกายอุปกรณ์
4 ปีจบปริญญาตรีด้วยวุฒิ กายอุปกรณ์ศาสตร์บัณฑิต
เป็นคณะที่เล็กที่สุดในรั้วมหิดล วิทยาเขตศาลายา อย่างปีพี่ก็ 15 คนเท่านั้น
กายอุปกรณ์ เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วย การประดิษฐ์ คิดค้นและพัฒนาอุปกรณ์เสริมและอุปกรณ์เทียมภายนอกทั้งหลาย
อุปกรณ์เทียม เช่น แขนเทียม ขาเทียม เท้าเทียม
อุปกรณ์เสริม เช่น พื้นรองเท้า ที่ช่วยพยุงขา เสื้อดัดหลัง เป็นต้น
เราจะทำงานช่วยเหลือคนพิการและผู้ที่มีความผิดปกติทางการเคลื่อนไหวเป็นหลัก
ควรจะเป็นคนที่มีจิตอาสา ชอบช่วยเหลือ มีหัวทางด้านศิลปะ ไม่เกี่ยงงานหนัก
จะเรียนวิทยาศาสตร์สุขภาพทั่วไป drawingแบบวิดวะ anatomy ตอนปี2 แล้วก็จะเน้นการปฏิบัติ
ต้องหล่อปูน ต้องปั้นพลาสติก จะต้องเรียนพวกงานช่างด้วย  คือต้องเป็นคนลุยงานหนัก ไม่กลัวเลอะ
คณะเราจะเล็กหน่อยเพราะงบประมาณต่อคนสูงมาก  พลาสติกที่ใช้ฝึกก็ตกแผ่นละ 5000 เข้าไปแล้ว
การทำงาน พอจบไปเราก็จะสอบใบประกอบโรคศิลปะ สอบขึ้นทะเบียนกับ ISPO แล้วก็จะได้ใบอนุญาตทำงานได้ทั่วโลก
ทั้งในโรงบาลรัฐและเอกชน หรือจะไปทำงานกับบริษัทผลิตอวัยวะเทียมอย่างเช่น ออโตบ็อกซ์ก็ได้
ที่มหิดลเป็นแห่งเดียวที่เปิดสอนสาขานี้ในปัจจุบัน ที่เดียวในไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เป็นสาขาที่กำลังพัฒนา
อ้อ ตั้งแต่ปี 2 เราเรียนเป็นภาษาอังกฤษหมดนะจ้ะ
ปี1เรียนที่ศาลายา ปี2ศิริราช ปี3ศูนย์สิรินธร นนทบุรี

[>>Krit<<"Right in Wolfsburg"]

เรียนวิทย์เพราะเกรดถึง เหอะๆ

เหมือนป๋มเลย แต่ยังโชคดีนะคับที่เรียนได้

ผมได้เทอมเดียวเปลี่ยนทันที เกรดแบบตกต่ำสุดในชีวิต

ตอนม.4เทอมหนึ่ง

[>>Krit<<"Right in Wolfsburg"]

พี่ว่าน้องมีความสนใจหลายด้านมาก และพี่ก็ไม่อยากจะแนะนำแบบเจาะจง อยากให้น้องตัดสินใจเองมากกว่า
แต่พี่ก็จะแนะนำคณะพี่ล่ะนะ เพราะหลายๆคนไม่รู้จัก
พี่เรียนอยู่ คณะแพทยศาสตร์ศิริราชพยาบาล สาขากายอุปกรณ์
เราจะไม่ได้จบออกมาด้วยยศ นพ. หรือ พญ.นำหน้า เพราะเราเป็นนักกายอุปกรณ์
4 ปีจบปริญญาตรีด้วยวุฒิ กายอุปกรณ์ศาสตร์บัณฑิต
เป็นคณะที่เล็กที่สุดในรั้วมหิดล วิทยาเขตศาลายา อย่างปีพี่ก็ 15 คนเท่านั้น
กายอุปกรณ์ เป็นศาสตร์ที่ว่าด้วย การประดิษฐ์ คิดค้นและพัฒนาอุปกรณ์เสริมและอุปกรณ์เทียมภายนอกทั้งหลาย
อุปกรณ์เทียม เช่น แขนเทียม ขาเทียม เท้าเทียม
อุปกรณ์เสริม เช่น พื้นรองเท้า ที่ช่วยพยุงขา เสื้อดัดหลัง เป็นต้น
เราจะทำงานช่วยเหลือคนพิการและผู้ที่มีความผิดปกติทางการเคลื่อนไหวเป็นหลัก
ควรจะเป็นคนที่มีจิตอาสา ชอบช่วยเหลือ มีหัวทางด้านศิลปะ ไม่เกี่ยงงานหนัก
จะเรียนวิทยาศาสตร์สุขภาพทั่วไป drawingแบบวิดวะ anatomy ตอนปี2 แล้วก็จะเน้นการปฏิบัติ
ต้องหล่อปูน ต้องปั้นพลาสติก จะต้องเรียนพวกงานช่างด้วย  คือต้องเป็นคนลุยงานหนัก ไม่กลัวเลอะ
คณะเราจะเล็กหน่อยเพราะงบประมาณต่อคนสูงมาก  พลาสติกที่ใช้ฝึกก็ตกแผ่นละ 5000 เข้าไปแล้ว
การทำงาน พอจบไปเราก็จะสอบใบประกอบโรคศิลปะ สอบขึ้นทะเบียนกับ ISPO แล้วก็จะได้ใบอนุญาตทำงานได้ทั่วโลก
ทั้งในโรงบาลรัฐและเอกชน หรือจะไปทำงานกับบริษัทผลิตอวัยวะเทียมอย่างเช่น ออโตบ็อกซ์ก็ได้
ที่มหิดลเป็นแห่งเดียวที่เปิดสอนสาขานี้ในปัจจุบัน ที่เดียวในไทยและเอเชียตะวันออกเฉียงใต้
เป็นสาขาที่กำลังพัฒนา
อ้อ ตั้งแต่ปี 2 เราเรียนเป็นภาษาอังกฤษหมดนะจ้ะ
ปี1เรียนที่ศาลายา ปี2ศิริราช ปี3ศูนย์สิรินธร นนทบุรี

แล้วพี่น้ำหวานทำยาน้ำได้ป่ะครับ55+

[>>Krit<<"Right in Wolfsburg"]

แต่อย่างผม รู้ตัวตั้งแต่เด็กๆแล้วว่าชาตินี้

หนีเครื่องแบบไม่พ้นแน่นอน ตอนจบม.ต้นไป

สอบนายร้อยตำรวจ ก่านายเรือไม่ได้ มีปัญหาสายตา

ก็เลยปรับทิศทางใหม่ เลือกไว้แน่แล้วว่าไม่นิติก็จาเอารัฐศาสตร์ให้ได้งับ

[ฃื่อปั๊บคับ นอร์เวย์ คับ]

เง้อ รู้สึกเหมือนเมื่อวานจะพิมพ์ประโยคยืดๆยาวๆสักอย่างมา

แล้วก็ไม่ได้โฑส เน็ตล่ม

เราเลยไม่มีอารมณ์จะพิมพ์ใหม่ละ -3-

ยังไงก็ ขอให้หาทางเดินให้เจอ ขอให้โชคดีนะครับ

อยู่ ม.สี่เหมือนกัน ต้องได้คุยกันอีกแน่ตอนใกล้ถึงเวลาของมัน ฮ่าๆ

[yOh ไป fayetteville,AR]

การตัดสินใจของตัวเองคือสิ่งที่ทำให้ตัวเองเป็นตัวเอง ถึงใครจะบอกว่าน่าจะเรียนนู้นนี่นะ สิ่งที่ใช่ที่สุดก็คือสิ่งที่ตัวเองเลือก 

แฮร์รี่ไม่เอาสริธิรินแต่หมวกบอกว่าอยู่แล้วดีนะ

[Kunthon]

เจครับ
ไม่ใช่อะไรหรอก

55555 5555 ขำๆ ไม่อยากให้ซีเรียส

ก็ดูเราสิ
ตอนประถม-ม.ต้น เรียนเก่ง ที่ 1 ของจังหวัดตาก (แอบคุยโว เพราะตอนนั้นความจำดี แต่ไม่ค่อยฝึกคิดวิเคราะห์)

พอ ม.ปลาย เข้ากรุงเทพฯ ปรับตัวไม่ได้ ใจแตกกระเจิง
เรียนสายวิทย์ แล้วก็ตกวิทย์ ด้วยใจไม่อยู่กับการเรียน โดดเรียน อย่าเอาเป็น ต.ย. นะ
เข้ารามฯ นิติ ก็ ตกกฎหมาย

เข้าเรียนและเป็นผดุงครรภ์ หัวเฉียว ได้วุฒิประกาศนียบัตรผดุงครรภ์อนามัยชั้นหนึ่ง ทำงานห้องผ่าตัดสูติ-นรีเวช(ตอนนั้นจิตใจเมตตากรุณาเบ่งบาน)
13 ปี เลี้ยวเข็มมาเป็นข้าราชการสายวิชาการนโยบายและแผน (เรียนเสริม ป.ตรี ที่ ม.เกริก)

ตอนนี้จบ ป.โท สังคมวิทยาประยุกต์ ม.เกษตร ล่ะ ไม่ได้เป็นด๊อกเตอร์ เอาตังค์ให้ลูกเรียนดีกว่า

แต่บอกได้เลยว่าชอบทางสายเอ็นเทอร์เทน รักเสียงเพลง
เพราะช่วงอายุ 18-47 ปี มีไซด์ไลน์ด้านดนตรีตลอด

ขณะนี้ เขยิบวิทยฐานะขึ้นบันไดปูนนี้ ที่เลข 50 ก็มองเห็นฝันเลือนหายไปแล้ว จะมีก็แต่ความหวังดี เล่า ปสก ความหลังให้นี่แหละ

จะบอกเจว่า บางครั้งชีวิตจริง เรากระโดดเกาะฝันไม่ได้ ฝันอาจเลือกจับเราเอง
แต่เราประคองฝันได้...