เราเหรอ
พูด=เร็วเกินไป(liason ฟังไม่ทัน คราวก่อนไปสาธยายให้เค้าฟังว่าเป็นไงบ้าง) ไม่ต้องคิดไรมากพูดไรได้พูดไปเลย ผิดถูกช่างมัน เค้าเข้าใจพอละ (ใครเจอเราว่าพูดช้าไปลองลงใต้มา จะถือว่าพูดปกติ) ส่วนสำเนียงก็โอละ คิดว่าเราพูดเหมือนพวกเยอรมันพูดอ่า แต่เสียงเราไม่ให้อยู่ละ มันก็เลยแปลกๆ แต่ปัญหาคือว่า ตัว r กะ l เนี่ยแหละ ด้วยความที่ว่ากระดกลิ้นตอนพูด ร ไม่ได้ ตัว r ก็ออกไม่ชัดด้วย river เป็น liver อาไรแบบนี้อ่า เซงเลย
ฟัง=เข้าใจเกือบหมด เพราะอยู่ไทยครูพูดอังกฤษกรอกหูทุกวัน
อ่าน=ของแสลง เป็นอย่างเดียวที่ทำได้ไม่ดี ยิ่งอ่านพวกนิยายบอกตรงๆว่าไม่เข้าใจเลย แต่อ่านหนังสือพิมพ์ก็อ่านได้เกือบหมดละ
เขียน=เขียนงานessayส่งทุกวัน แกรมม่าไม่เคยถูกเลย(แต่มันเป็นวิชาชีวะอะนะ ครูบอกว่าไม่จำเป็นต้องเขียนให้ถูกแกรมม่าก็ได้มันไม่ใช่วิชาภาษาอังกฤษ)
สุดท้ายวิธีฝึกของเรานำเสนอมากๆ ชวนเพื่อนคนไทยที่อยู่ใกล้เนี่ยแหละไปเที่ยว เราก็ต้องวางแผนใช่ม่ะ เพราะฉะนั้นเราจะได้คุยกับทั้งโฮสเรา โฮสเค้า พูดง่ายๆก็คือต้องพูดเยอะ
แล้วพออยู่โรงเรียนถามเยอะๆ ถึงไม่รู้ว่าถามไมก็เหอะ แต่มันช่วยให้เราฝึกฟัง
Agree with Hin when you go south it's all crazy!
I think I'm kinda improve in speaking but still have to learn more
I'm kinda quiet in class because most of my class is so talktive!
Don't know what to talk to them -*-
My listen is the best one!
May be because watching too much tv --"
Reading = I think I'm ok because you don't have to know every words in the book to understand what are thet talking about
Writing = If I write it all right, I'm gonna be a genius in class!
Even some of my friends got a worse grade than me, but I still do some wrong, like a lot!!
:)