ต่อเลยนะครับ ยังอีกยาวครับ
ถึงผมจะไม่ได้มีส่วนร่วมในการสู้รบ แต่ขอนำความรู้สึกของใครคนหนึ่งมาเล่าต่อ ข้อความบางส่วนต้องถูกดัดแปลงเพราะมีเนื้อหาพาดพึงถึงคนใหญ่คนโตที่กำลังทำอยู่ใน............... จึงต้องมีการเปลี่ยนเพื่อความเหมาะสมครับ
ต้นปี 2548
อากาศเย็นสบายจนมีหมอกลงจัด....ทศหันไปมองรอบๆ
วันนี้เขาอยู่คนเดียว เนื่องจาก ต้อม กลับบ้าน เพราะมีธุระด่วน (เมียกะลังจะคลอด)
"อืม ถ้าไม่มีเรื่องคงดีเนาะ สวยมาก เป็นสถานที่ท่องเที่ยวดีๆได้เลย" ทศคิดในใจ
" หมวดทศ ทานข้าวครับ" เสียงจ่าเมฆ ทหารพลาธิการประจำฐานเรียก
"มีไรกินอ่ะจ่า"
" มี ต้มยำปลา กะ ไก่ทอดเกลือครับ" เสียงจ่าเมฆตอบมา
" อ่า " ..... "เด๊ยวผมตามไป"
.......
ข้าวสวยร้อนๆ กับ อาหารง่ายๆ ให้รสชาติไม่เลวเลยทีเดียว สำหรับกลางป่าแบบนี้
"หมวด ผู้กองเรียกครับ" เสียงเจ้าโนช คนของผู้กอง มาเรียกทศ
" เดี๋ยวผมไป ทานข้าวก่อน" ทศตอบไปพลาง ซดแกงไปพลาง
" ผู้กองว่าเรื่องด่วนครับ ต้องเดี๋ยวนี้ ครับผม" โนช ว่าต่อ
ทศรีบกลืนข้าว วางช้อนแล้วเดินไปยัง ห้องวางแผนของฐานทันที
(จริงๆก็เพิงไม้ธรรมดาอ่ะ เรียกให้ดูดี ฮ่า ฮ่า)
"ฉก.9ของ ทอ. แจ้งมาว่า มีการเคลื่อนไหวผิดปกติที่หมู่บ้าน บริเวณนี้
.....ผู้หมวด ผมต้องการให้คุณแทรกซึมเข้าไปดูว่า มีอะไรผิดปกติไหม"
"ครับ" ทศตอบ แล้วถามต่อ
"มีแผนยังไงและการสนับสนุนยังไงครับ"
หลังจากผู้กองอธิบายจุดเข้าสังเกตุ วิธีการเข้าจุด กำลังสนับสนุนเมื่อได้รับการร้องขอ
ทศก็เตรียมอุปกรณ์พร้อมลุยทันที
" งานนี้ ฉายเดี่ยวนะ หมวด ระวังตัวดีๆ " ผู้กองเดินมาส่งที่รถที่จะเข้าไปส่งบริเวณใกล้เคียงพื้นที่
หมวดทศ ในชุดกิลลี่สูท ก็แฝงตัว หายเข้าไปในป่าทันทีที่ลงจากรถ
............................... หลาย ชม. ผ่านไป ........................
" มดแดง เรียกมะม่วง......ทดสอบ ทดสอบบ" ทศลองเรียกฐาน วิทยุรุ่นล่าสุดถูกนำมาใช้
"มะม่วง ทราบ ชัดเจน" เสียงผู้กองตอบมาจากฐานที่อยู่ห่างไปราว 20 กิโลเมตร
ในหัวของทศ ทบทวนขั้นตอน ปฏิบัติต่างๆตามแผนที่ผู้กองมอบหมาย รวมไปถึง
งานพิเศษ ในกรณีที่เจอ "คนพิเศษ" ของอีกฝ่ายด้วย
ความมืดเริ่มเข้าครอบคลุมพื้นที่.... แถวนั้นมืดเร็วมาก โดยเฉพาะในป่าด้วยแล้ว แสงอาทิตย์หมดไปอย่างรวดเร็ว
จุดที่ทศซุ่มอยู่คือบนต้นไม้ใหญ่ที่แผ่กิ่งก้านสาขาและใบอย่างหนาแน่น
ไม่มีทางเลยที่คนที่ไม่ได้รับการฝึกมาแบบเขาจะมองเห็นได้ด้วยตาเปล่า
แม้จะเป็นเวลากลางวัน ยิ่งด้วยกลางคืนแล้ว การถูกพบเห็นยิ่งเป็นไปไม่ได้
วันนี้ทศติดอุปกรณ์มาไม่มาก M-24 ใส่ท่อเก็บเสียง Glock19 ใส่ท่อเก็บเสียง
น้ำ และอาหารแห้ง(MRE) และกล้องถ่ายภาพทางยุทธวิธี เท่านั้น
ทศเฝ้ามองความเคลื่อนไหว ในหมู่บ้านกลางป่าเล็กๆ อย่างเงียบเชียบ
ภาพของบุคคลพิเศษ ถูกทบทวนในความนึกคิด ทศเกือบตลอดเวลา
เพราะบุคคลดังกล่าว จัดว่าเป็นระดับครุฝึกของค่าย R........
เป็นคนที่สอนวิธีทำระเบิด ที่สำคัญ.....มันคนนี้เป็นลิ่วล้อนักการเมืองในพื้นที่อีกด้วย
......................... ตี 1 20 นาที.....................
เสียงเครื่องยนต์ดังเบาๆ แว่วมา ทศมองไปยังทิศทางของเสียงเครื่องยนต์นั้น
รถ 4WD คันโต วิ่งเข้ามาจอดที่หมู่บ้าน มี คนลงมาจากรถ 4 คน ทุกคนติดอาวุธ.....
คนที่ 5 เดินลงมา.......ทศมองผ่านสโคปทันที .......
"มดแดงเรียก มะม่วง" ทศกรอกเสียงลงในวิทยุเบาๆ
" มะม่วง มดแดงว่าไป"
"หงส์ลงหม้อเปลี่ยน จะให้ทำอย่างไร" ทศแจ้งข่าว( จขกท. เด็กผีครับ อิอิ)
"ให้มดแดง รอดูความเคลื่อนไหว จนกว่า เหยี่ยวดำ จะเข้าพื้นที่....ถ้าไม่ทัน ให้ปล่อยไป"
"ทราบ" ทศตอบสั้นๆ พร้อมกับประทับ ปืนคู่ใจ จ้องเป้าตามความเคลื่อนไหวตลอด
"มดแดง จากมะม่วง ให้ปรับคลื่นไปที่ ช่อง 3 ในอีก 10 นาที เหยี่ยวดำจะไปถึง ในอีก 10 นาที"
"รับทราบ" ......
.................. 10 นาทีต่อมา ทศเปลี่ยนคลื่นไปที่ ช่อง 3 ...............
" มดแดง เรียกเหยี่ยวดำ" ....
" เหยี่ยว ดำ อยู่เหนือพื้นที่แล้ว" .... เสียงตอบมา
" ขอความช่วยเหลือตามแผน รหัส เหลือง" ทศกรอกเสียงลงไปในวิทยุเบาๆ
" รับทราบ" ........ " มดแดง รอบคุณมี กลุ่มคนประมาณ 40 .....แก้ไข ... 42"
" ทุกคนถือปืนเล็กยาว .......ไม่พบอาวุธหนัก....."
"รับทราบ....ระบุเป้าหมาย "หงส์น้อย" ชัดเจนหรือไม่" เสียงทศถาม
" เป้าหมาย ยืนยัน ระยะ 300 จากจุดที่มดแดงอยู่ " เสียงเหยี่ยวดำตอบมา
"รับทราบ" ..." ให้เหยี่ยวดำ สังเกตุการณ์ความเปลี่ยนแปลงต่อไป" ทศว่าต่อ
"รับทราบ เหยี่ยวดำจะรอดูเหนือเป้าหมาย"
เอาซะเลยดีไหมวะเนี่ย ...... ทศคิดในใจ เพราะไหนๆมาแล้วจะได้ไม่เสียเที่ยว
ว่าแล้ว ทศก็ยก M-24 เล็งไปทางเป้าหมาย..... นิ้วชี้ลากเข้าโกร่งไกช้าๆ
" เหยี่ยวดำเรียก มดแดง ขอให้ถอนตัวไปยังจุดนัด 2 มีคำสั่งยกเลิก ปฏิบัติการ"
"มดแดง ทราบ" ทศไม่มีคำถามใดๆ ลดปืนลง แล้วเคลื่อนที่ออกจากพื้นที่อย่างเงียบเชียบ
ไปยังจุดนัด
ที่จุดนัด มีเพียงเสียงลม และแมลง ทันใดนั้น ฮ. ลำใหญ่ สีดำก็โผล่พ้นยอดไม้.....
มีเสียงใบพัดเบาๆดังมา UH-60 ของ ทบ. นั่นเอง คือ เหยี่ยวดำของงานนี้
ทันทีที่ทศขึ้นไปบนเครื่อง ก็ถามนักบิน
"กำลังจะได้แล้ว ทำไมยกเลิก" ทศถาม
นักบินชี้ให้ดูบนจอ LCD ทศใจหายวาบ
จุดที่เค้าอยู่ ถูกโอบล้อมด้วยกำลังไม่ทราบฝ่าย แน่นอนว่าถ้าทศยิงออกไป เค้าจะต้องถูกบดขยี้ โดยที่ไม่มีทางที่ เหยี่ยวดำจะไปเอาตัวออกมาได้
"รอดไปกุ" ทศอุทานกับตัวเองเบาๆ
"หมวดใจเย็นๆ โอกาส เดี๋ยวก็มาอีก " เสียงผู้กองบอกเมื่อถึงฐาน
"ครับ"
--------------------------------
"ทศ" เสียงต้อมเรียกเพื่อน
" อ้าว ...ไงครับเมิง ไอ้พ่อลูกอ่อน.....กลับมาได้ละเหรอ ... กุนึกว่าจะหลงลูกจนมาฐานไม่ถูกละ" ทศยิ้มกวนตีงเหมือนเคย
"ไอ้ห่ะ .... เดี่ยวกุก็ให้เมิงหาเนใหม่ซะหรอก.... กุยิ่งห่วงๆ อยู่" ต้อมบอกเพื่อน
" ละเมิงรีบกลับมาทำไม...."
" กุกลัวเมิงทำงานคนเดียว ละเป็นนาวาโท ก่อนวัยอันควร ฮ่า ฮ่า" ต้อมหัวร่อร่วน
" อ่อ เมิงมาทำงานกะกู เมิงก็เป็นนาวาโท พร้อมๆกุแหละ.... มันล่อกุ ก็ต้องเอาเมิงไปด้วย" ทศยังคงอารมณ์ขันไว้...
" อืม... นะ ห่ะ นี่ พูดไรไม่เป็นมงคล..." ต้อมหันไปหยิบเบียร์มาโยนให้ทศ
"ฐานเป็นไงมั่ง... ได้ข่าวว่าฉายเดี่ยว เกือบเป็นผีเฝ้าป่า" ต้อมถาม
"อืม ก็เกือบไป ดีที่ ฮ. มันเห็นจากกล้องอินฟาเรด ไม่งั้น กุเละ" ทศยังคงนึกถึงงานที่แล้ว ที่เค้าเกือบพลาด.........
"อืม เอาน่า รอดมาได้ ก็ยังหายใจอยู่ ช่างพวกแม่มเหอะ" ......ต้อมจบเรื่องทันที เพราะรู้ว่า ทศเองก็กังวลไม่น้อย
ด้วยตัวทศเอง ถึงแม้จะเป็นยอดฝีมือด้านการซุ่มยิง แต่ก็มบางครั้งที่ กลัวอะไรแบบไม่น่าเชื่อ
"แดกเบียร์ละนอนดีก่า ไม่รู้พรุ่งนี้จะงานเข้าไหม" .......ทศ ซดเบียร์ นวดเดียวหมดกระป๋อง แล้วเดินกลับไปนอนที่ เบิอร์มของตัวเอง
--------------------------------------------
ดึกสงัด......ไม่รู้เวลาเท่าไหร่......
"ทศ...ตื่นๆ" ต้อมเดินมาตาม
" มีไรวะ กุง่วง" ทศงัวเงียตอบ
"มีระเบิดในเมือง เมื่อเที่ยงคืน มันยิงถล่มป้อมตำรวจด้วย" ต้อมว่า
" อ้าว ละใครเป็นไรมั่งไหม" ทศดีดผึงขึ้นมาทันที
"ตำรวจในป้อมตาย 2 เจ็บไป 1" ต้อมบอกเสียงเซ็งๆ
"กุว่านะ.....ไอ้ตัวที่มันหลุดกุไปเป่าวะ" ทสคิดถึงเมายของเค้าเมื่อคืนก่อน
" ไม่รู้ รู้แต่.....พรุ่งนี้จะมีชุดไล่ล่า ของ ............ บินด่วนมาตามไอ้พวกนี้โดยเฉพาะ.." ต้อมบอก
"ชุดไหนวะ?? พวก......... เหรอ" ทศถาม
" ไม่รู้ ผู้กองไม่ได้บอกอะไร ....รู้แต่ว่า พรุ่งนี้ งานเข้าแน่ๆ เพราะพวก พี่โรจน์ กับ พี่ต้อกก็มา "
"อ่าว เฮียแกมา ยังีง้สงสัยงานใหญ่" ทศรู้ทันที เพราะ 2 คนที่ว่า คือ 2 คนที่ทำงานใน หน่วยรบพิเศษชื่อดังของไทย และเป็นระดับหัวกะทิของหน่วยดังกล่าวด้วย
" นอนละ เอาแรง.....กุว่าพรุ่งนี้ แม่ม ป่าระเบิดแน่" ทศพูดอมยิ้ม เพราะพอเดาได้ว่า จะเกิดอะไรขึ้น
--------------- เก้าโมงเช้า ที่ห้องวางแผน--------------
" ดีครับ พี่ โรจน์ ดีครับพี่ต้อก" ทศและต้อมทักทายรุ่นพี่ ทั้งสอง
" อ้าว ไงไอ้น้อง ได้ข่าวว่าเก๋าขึ้นนี่หว่าเดี๋ยวนี้".... คนที่ชื่อโรจน์หันมายิ้มโชว์ฟันขาว..
" เพ่ แบกไอ้นี่มาเลยเหรอ สงสัยงานหนัก" ทศเหลือบตาไปเห็น MK19 เครื่องยิงลูกระเบิดขนาด 40มม.
ชนิดอัตโนมัติ ( อ่าว มีจริงนะครับ ทำเป็นเล่น บอกแล้ว กองทัพไทย ไอเทมลับเยอะ)
" อืม ก็พื้นที่นี้ เคยบอกแล้วว่าห้ามเกิดเรื่อง ถ้าเกิดเรื่อง ก็ต้องเอาหนักๆหน่อย" โรจน์บอกน้อง
"อ่อ วันนี้เราคงได้ทำงานด้วยกัน เพราะ...กุอยากได้ สไน ปากหมาๆสักคนไว้คอยบอกพิกัด" โรจน์หันไปบอกทศกับต้อม
" โห พี่ หลอกด่าอีก ....งั้นเอาไอ้ต้อมไปคนเดียวก็พอพี่ มันอ่ะ พญาหมาเลย" ทศหันไปแขวะเพื่อน
" อ่าว ไอ้นี่ มาทางกุซะงั้น หมาไม่หมาก็มีผู้หญิงมาให้ปั้มลูกให้ละกัน ไม่เหมือนเมิง นอนฝันเปียกกะนางไม้" ....
"เอ้าๆ พอแล้ว เดี๋ยวฟังบรรยายสรุปแล้วเตรียมทำงาน" พี่ใหญ่ของเค้าทั้งสองบอก ทศกะต้อมก็ ขำๆกันไป
------ ตี 1 ของวันต่อมา เหล่านักรบไทย ก็เคลื่อนตัวเข้ายังพื้นที่เป้าหมาย เพื่อรอเวลาโจมตีตอนเช้า--------
"กันดั้ม...เรียก โรโบคอป" (Call Sign มันไม่ปัญญาอ่อนยังงี้หรอก อันนี้สมมุติเองครับ)
"โรโบคอป กันดั้มว่าไป" เสียงผู้กองโรจน์ตอบมาเบาๆ
"กันดั้ม เข้าประจำจุด และมาร์คเป้าหมายแล้ว ทาง ตะวันตก ระยะ 300....กันดั้มตรวจพบ .50 คลุมรางไว้ ด้านบน
พลประจำ 3 พร้อมปืนเล็กยาว"
" จุดที่สอง ปืนกล ไม่ทราบขนาดและคาลิเบอร์ คลุมพรางไว้ เยื้องซ้าย จากเป้าหมายเดิม ...พลประจำ 2 พร้อมปืนเล็กยาว และ RPG"
"ทั้ง 2 จุด ยิงคลุมพื้นที่ฝังตัวของได้ตามวิถีการยิง" เสียงต้อมรายงานรายละเอียดที่ตั้งของฐาน
.." ต้อม....มันเอา RPG มาจากไหนวะ" ทศถามเพื่อนพลางมองไปยังทิศทางที่เพ่อนรายงานทางวิทยุ
"เซเว่นมั้ง....กุจะรู้ไหม เห็นพร้อมๆเมิงเนี่ย" ต้อมตอบ
"กันดั้ม.....เริ่มกำหนดปาร์ตี้ เวลา น. " เสียงผู้กองทศกรอกผ่านมาทางวิทยุ..
"รับทราบ" ..... ต้อมตอบ พร้อมกับตั้งสมาธิทำงาน
-----------
"ทศ เป้าหมาย....คนถือหม้อหุงข้าว กำลังก่อไฟ" ต้อมมาร์คเป้าให้เพื่อน......
"ได้เป้าแล้ว" ทศปรับมุมของสโคปเล็กน้อย
" เผื่อซ้าย 1 คลิ้ก.... ลมตะวันตก " ต้อมบอกรายละเอียดต่อ
"รับทราบ" ทศปรับระยะอีกนิดหน่อย
----------------------------
ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง!!!!!! เสียง MK19 ขนาด 40 มม. จากชายป่า สาดเข้าไปในค่ายทันที
บรึมมมมมมมม บรึมมมม บรึมมมมม!!!!!!
ลูกไฟขนาดใหญ่หลายลูก ระเบิดขึ้นกลางค่ายฝึกใหญ่ของ R........คนทั้งค่ายแตกตื่น....... ที่สำคัญ..
มันมีคนมากกว่าที่ผู้กองบอกตแนประชุมแผนสักเท่าตัวได้
"ยิง" ต้อมบอกทศ
"ฟุ่บ" ........ เสียงฟุ่บเบาๆ ที่แทบจะไม่ได้ยิน เพราะ M-24 ของทศ ติด กระบอกเก็บเสียงมาด้วย
คนที่ถือหม้อข้าว หงายหลังตึง ข้าวกระจาย..... ทศขึ้นกระสุนใหม่อย่างรวดเร็ว
"ฟุ่บ" ....... กระสุน พุ่งเข้าเจาะกลางหน้าผากของ คนที่กำลังขึ้นไปปลดผ้าคลุม .50 ทันทีวิญญาณหลุดลอยออกจากร่าง โดยที่ไม่รู้ตัวด้วยซ้ำไป
"ปืนกล..." ต้อมร้องบอกทศ
เสียงคำรามหนักๆ ของกระสุนขนาด .50 อีกกระบอกที่แอบอยู่ในมุมอับ ซึ่งทั้ง ทศและต้อมมองไม่เห็นในตอนตรวจการณ์
ฝุ่นตลบฟุ้งขึ้น บริเวณที่ผู้กองโรจน์ และทีมจู่โจมวางตัวอยู่
"ตึง ตึง ตึง ตึง ตึง" เสียง MK19 คำรามขึ้นอีกชุด ผสมด้วยเสียงปืนเล็กยาว นานาชนิดทั้งสองฝ่าย
" บรึ้มมมมมมมมม" ลูกกระสุน 40 มม. ระเบิดรังปืนกลเป็นจุลในพริบตา
" ทศ เป้าหมาย 140 ตะวันตก RPG. " .......ต้อมบอกเพื่อน
จังหวะเหนี่ยวไกนั่นเอง ระเบิดที่ปาออกมามั่วๆจากฝ่ายตรงข้ามลูกหนึ่ง ก็มาตกไม่ห่างจากทั้ง 2 มากนัก
" ตูม!!!!" "ฟุ่บ" ....... จังหวะเดียวกับกระระเบิด ทศลั่นกระสุนออกไป กระสุนนัดนั้นจึงพลาดไปถูกบังเกอร์ดัดแปลง...
เมื่อกระสุนพลาดและมีการกระทบ อีกฝ่ายรู้ได้ทันทีว่า มีพลซุ่มยิงอยู่ด้วยในพื้นที่ ....
ปืนกล .50 เบนเป้าหมาย ยิงสุ่มมายัง บริเวณที่ ทศ กับต้อมซุ่มอยู่ทันที
"บรรลัยล่ะ ....ไปเร็ว" ต้อมบอกเพื่อนทันทีที่เห็น ปากกระบอกของ .50 หันมาทางเขา
สองพลซุ่มยิงจากกองทัพไทย ถอยเข้าแนวต้นไม้ด้านหลังไปทันที
" กันดั้ม จากโรโบคอป ให้ถอยออกจากแนวเข้าตี 100 เมตร"เสียงผู้กองโรขน์ สั่งทางวิทยุทันทีที่รู้ว่า บัดนี้น้องของเขาทั้ง 2 ตกเป็นเป้าของ .50 เข้าแล้ว
ไม่มีเวลาตอบ ต้อมตบบ่าทศแล้ววิ่งนำ ทศตามไปทันทีชนิดก้าวต่อก้าว...... เสียงกระสุน .50 ทะลุทะลวงต้นไม้ด้านหลัง น่าสยดสยองยิ่ง
..."โรโบคอป....ถึง พีซ เมคเกอร์ ขอ สไตรเกอร์ รหัสแดง 150 ตะวันตก"
"Roger Peace Maker Coming in" .......เสียงตอบวิทยุ อู้อี้ๆดังลอดผ่านมา
ทศและต้อมหมอบราบ รอดูเงียบๆ
เสียง AU-23A ดังสนั่น โฉบเหนือยอดไม้ เหมือนปิศาจจากป่าลึก........
ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง!!!!!!! เสียงหนักๆ แต่ถี่ยิบ และประกายไฟ แล่บออกมาจากประตูข้างของ AU-23A
มันคือ ปืน 20มม. แกตลิง 3 ลำกล้อง อันทรงประสิทธิภาพยิ่งในการกวาดล้างทหารราบ...
" บรึ้มมมม" เสียงระเบิดจากรัง ปืนกล ทั้ง 2 ที่เหลือ และประกายไปพุ่งขึ้นมา
ไม่รู้ว่า โดน MK19 หรือ โดน 20มิล ของ AU-23 ถล่มเอา
แต่ตอนนี้ ความได้เปรียบกลับมาอยู่ฝ่ายนักรบไทยอีกครั้ง
AU-23 ตีวง เลี้ยวกลับมาอีกครั้ง พร้อมเอียงซ้าย เพื่อเปิดมุมยิงให้กับ ปืน 20 มิลอีกระลอก
ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง ปุ้ง!!! ฝุ่นตลบ พื้นสะเทือนกันเลยทีเดียว เมื่อกระสุน 20มม. ทะลุทะลวงเข้าไปในบ้านพักหลายหลังในค่ายฝึก
ตอนนี้ทั้งทศ และต้อม รู้ดีว่า งานของเขา จบแล้ว เพราะ พลังจากการยิงชุดที่ 2 ของ AU-23 เสียงปืนจากในค่ายฝึก แทบจะไม่มีเลย
"หมดแล้วยังวะ" ทศถามต้อม
"ไม่ว่ะ กุว่ายัง ที่กุเห็นตอนเริ่มยิง มันออกมายังกะผึ้งแตกรัง" ต้อมตอบ ยังตื่นเต้นไม่น้อย
"กันดั้ม จากโรโบคอป ให้กันดั้มเข้าประจำตำแหน่ง Cover 180องศาด้านหน้า โรโบคอปจะเข้าเคลียร์พื้นที่"
"กันดั้ม ทราบ" ต้อมตอบไปทางวิทยุ
พลซุ่มยิงทั้ง 2 กลับเข้าตำแหน่งอีกครั้ง.......แต่ครั้งนี้ ภาพที่เห็น ไม่เหมือนเดิม....
มีคนนอนเกลื่อนค่าย...... ปืนหลายชนิดกระจัดการะจายทั่วบริเวณ... เลือดแดงๆ สดๆ เปรอะไปทั่ว...
"กุว่า .... งานใหญ่เลยนะนี่" ทศบอกต้อมพลางมองภาพด้านหน้าอย่างสลดใจ
"อืม...กุก็ว่างั้น"...ต้อมตอบแล้วทำเป็นมองไปทางอื่นซะ
ภาพต่อมาที่เห็นคือ เปลที่ทหารไทยแบกออกมาจาก ป่า เพื่อรอ ฮ. มารับ .......
4 เปล 1 ใน 4 เปล มีผ้าปิดหน้า........
"ใครโดนเข้าวะ" ต้อมอุทานเบาๆ ทศนิ่งเงียบ......ไม่ว่าคนโดนจะเป็นใคร จะรู้จักกันมานาน หรือเพิ่งรู้จัก...
คนที่นอนไปนั่นก็คือ ทหารไทย....พี่น้องร่วมชาติที่หลั่งเลือดชโลมดินมาด้วยกัน.....
ไม่ว่าจะเป็นใคร ก็ต้องเศร้าโศก......
"เดี๋ยว รวมพล แล้วเตรียมกลับเลย เดี๋ยวชุดเคลียร์จะเข้ามา เย็นนี้นักข่าวจะมาทำข่าวที่นี่" เสียงผู้กองโรขน์เดินมาบอกกับน้องๆของเค้าทั้งสอง
"เมิงสองคนอย่าคิดมาก.... เราไม่ทำเขา เขาก็ทำเรา....ค่อยไปคุยกันที่ฐาน" ....ผู้กองโรจน์ตบบาสน้องทั้ง2..
"ครับพี่" ......ทั้งสองตอบพร้อมๆกัน ผู้กองโรจน์ยิ้มน้อยๆ แต่แววตาก็เศร้าสร้อยไม่แพ้กัน....
.....ข้อความนี้ในบันทึกจริงเขียนไว้ว่า .....
"แม่ครับ พรุ่งนี้ผมจะไปทำบุญ......ผมไม่เคยเห็นความตายที่ดุเดือดขนาดนั้นมาก่อนในชีวิต...
ผมไม่อยากทำ แต่ถ้าผมไม่ทำ เค้าก็จะไปเข่นฆ่า ประชาชนของเราครับ
ผมกลัวว่าวันนึง คนที่ต้องนอนกลับฐานอาจจะเป็นผม หรือไอ้ต้อม
แม่สวดมนต์ให้ผมด้วยนะครับ ....แถวนี้มันมีแต่ ผี..........ลาม ผมสวดภาษา ...V ไม่เป็น
ถ้าผมอยู่ใกล้ๆแม่คงเขกหัวผมอีก ข้อหา ทะลึ่ง
แม่ ....ผมรักแม่นะครับ"
