ดีใจมากที่ติดรุ่น 49
360000 ก็หมดตัวแล้วเนี่ยย 55555
หลายๆ คนจะมองว่าเอเอฟเอสเป็นโครงการสำหรับคนรวย ไว้ให้ลูกคนรวยไปเล่นๆ
เราตอนไปสอบนะใจก็คิดว่า ไม่ติดหรอกมั้ง แค่สอบวัดระดับตัวเองดู
แต่ในที่สุดก็ติด แม่ก็ต้องลำบากหาเงินให้
ตอนแรกก็ตัดสินใจจะไม่ไปละ เพราะมันแพง สงสารแม่ แต่แม่นั่นแหละเป็นคนบอกให้ไป
เพราะการได้ไปหาประสบการณ์ที่นู้น ต่อให้วันหน้าเราทำงานหาเงินเองได้แสนๆ ล้านๆ
ก็ได้ประสบการณ์ไม่เหมือนไปเป็นเด็กเอเอฟเอส
ได้โตเป็นผู้ใหญ่ ดูแลตัวเองได้ รู้จักวางตัวให้ดี ไปแลกเปลี่ยนหลายๆ อย่างกับคนที่นู่น
มันต่างกับการไปเรียนแค่เอาภาษานะ
ถึงจะไม่ได้เกรด อาจจะต้องซ้ำชั้น เรียนช้ากว่าเพื่อน
แต่เราก็ว่าคุ้มนะ ถึงได้ตัดสินใจไป
ไม่เสียใจแม้หลายคนจะหาว่าเราโง่ที่ไม่ยอมไปเรียนทีเดียวตอนเรียน ป.ตรี ;))
+100 เลย ><,,
คนส่วนใหญ่คิดแบบนี้จริงๆ
แต่ทุกอย่างมันต่างกัน
เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในนาม AFS
มันน่าภูมิใจนะ >_________<,,
ใครคิดไงไม่รู้ แต่เราภูมิใจสุดๆ~
แล้วก็ไม่อยากให้ทุกคนคิดว่ามันแพง
เพราะประสบการณ์ที่ได้มา
เราว่ามันคุ้มนะ ถึงเรายังไม่ได้ไปก็ตาม 55555
เรื่องสงสารพ่อแม่ เราเข้าใจนะ
เพราะเงินไม่ได้หามาง่ายๆ
แต่ถ้าเพื่อนๆสอบติด แล้วท่านโอเค พร้อมที่จะจ่ายให้
เราว่าน่าจะไปนะ..
เพราะกลับมาเราอาจจะทำอะไรตอบแทนท่าน
เป็นทวีคูณกับเงินที่ท่านเสียไปก็เป็นได้
แล้วแต่คนจะคิดอ่ะเนอะ
เรื่องแบบนี้ ^____^,,
สอบให้ติดกันเน้อ
สู้ๆๆๆ >[]<
+อินฟินิตี้เลยดีกว่า 5555555
เราเป็นอีกคนนึงล่ะ
ที่ภูมิใจมากมากที่ได้เป็นนักเรียนแลกเปลี่ยนในนามAFS
สำหรับเรานะ ติดเอเอฟเอสเป็นเรื่องที่ยิ่งใหญ่มากในชีวิต (หมายถึงตอนติดแล้วนะ เพราะเกิดมา สอบที่ไหนไม่เคยติดเลย 555+)
การเป็นเด็กแลกเปลี่ยนมันได้อะไรมากกว่าที่คิดนะ
ตอนนี้เรายังไม่ได้เดินทางก็จริง ตั้งแต่เริ่มสมัครสอบ-สอบข้อเขียน-ผ่านข้อเขียน-สอบสัมภาษณ์-ผ่านสัมภาษณ์-เป็นตัวสำรอง-จนได้เลื่อนเป็นตัวจริง
แม้เรายังเดินมาไม่ถึงครึ่งทาง แต่แค่ประสบการณ์ตอนนี้ที่ได้รับมามันก็เกินบรรยายแล้ว
เรื่องเงินสมทบ!
ถ้ามองในความเป็นจริง...ก็แพงโค่ดๆ แพงมหาโหด แพงขูดเลือดขูดเนื้อ แพงจนต้องขายบ้าน ขายที่นา ขายควาย แพงแพ้งแพง! แพงจริงๆ แพงจังเลยเว่ย (สรุปก็คือมันแพง =.,=)
แต่ถ้าลองมองในอีกแง่นึง...ยิ่งแพงมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งสงสารพ่อแม่ และมันก็ยิ่งทำให้เราคิดถึงความลำบากของพ่อแม่ ยิ่งทำให้เราดิ้นรนอยู่ให้ครบกำหนด ยิ่งทำให้เราไขว่คว้าเก็บเกี่ยวทุกสิ่งทุกอย่างที่เจอให้คุ้มค่า ให้ได้กำไรมากที่สุด ยิ่งอยากทำให้พ่อแม่รู้สึกภูมิใจ และไม่เสียดายเงินสักสตางค์ที่ตัดสินใจเสี่ยงให้ลูกคนนี้เอาเงินครึ่งล้านไปใช้ และที่สำคัญนะ...ยิ่งแพง ก็ยิ่งสอนให้เรารู้จักความกตัญญูต่อพ่อแม่ และการตอบแทนบุญคุณท่าน
...ประสบการณ์ที่เราได้รับมันจะคุ้มหรือไม่คุ้มก็ขึ้นอยู่กับตัวเรานะ ไม่ใช่จำนวนเงินที่เสียไป...
คนที่อยากเป็นรุ่นต่อๆไปก็พยายามเข้านะ อยากให้เข้ามาอยู่บ้านAFSerหลังนี้ด้วยกัน
เพราะว่าบ้านหลังนี้อบอุ่นที่สุดเลยหล่ะ ;D
ป.ล....ในชีวิตเด็กวัยรุ่นคนนึงอ่ะ ที่ผู้ใหญ่คิดว่าเป็นเด็กยังไม่โต คิดไม่เป็น ดูแลตัวเองไม่ได้ วันๆเอาแต่เล่นวิ่งไล่จับ (- -") นั่งแชตอยู่หน้าคอม หรือคุยโทรสับจนหูจะพัง อยู่มาวันหนึ่งไอ่เด็กวัยรุ่นบ้าๆบอๆ+ไร้สาระคนนี้อ่ะแหละ ได้รับมอบหมายงานระดับชาติจากองค์การAFS ให้ไปทำยังไงก็ได้ให้ทั่วโลกรู้ว่าคนไทยไม่ได้ขี่ช้างขี่ควายไปโรงเรียน (-*-) แถมต้องไปใช้ชีวิตโดดเดี่ยวในสถานที่ที่ไม่เคยไป ไปในที่ที่เราไม่รู้จักใคร ไม่มีใครรู้จักเรา และ... ประเทศนี้มันพูดภาษาต่างดาวกันหรอวะ? ฟังไม่รู้เรื่องเว่ย!!
เห้ย! แต่ไอ่เด็กวัยรุ่นคนเนี้ย มันยังไม่บรรลุนิติภาวะเลยนะเว่ย มันจะทำได้แน่หรอ เสียเงินเสียเวลาเปล่าๆ แล้วถ้าเราทำสำเร็จล่ะ?
หมายเหตุ : คิดดูว่าในชีวิตหนึ่งจะมีโอกาสแบบนี้ให้เราสักกี่ครั้งกันเชียว?
คำเตือน : โปรดอย่าปล่อยให้โอกาสวิ่งชนเราแล้ววิ่งหนีไปนะจ้ะ คว้าโอกาสนั้นไว้แล้วจับให้แน่นๆ เพราะคุณอาจเสียใจจากบาดแผลที่ถูกโอกาสวิ่งชน หลังจากที่ปล่อยให้มันวิ่งหนีไป
^______________________^
