ความเห็นส่วนตัว จะขอแทนตัวเองว่าพี่แล้วกัน ง่ายดี
ในชีวิตคนเราอ่ะ มันก็ต้องมีสุข มีทุกข์ปนกันไป ไม่มีใครที่เกิดมาสุขตลอดเวลาหรอก เวลาเรามีความทุกข์ มันก็เหมือนตัววัดความสามารถของเรา ว่าเรามีความสามารถที่จะผ่านเวลาแย่ๆเหล่านั้นไปหรือป่าว พี่รู้มันไม่ง่ายหรอก กับการอยู่ต่างประเทศ กับคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน แต่น้องลองคิดดูว่า ถ้าชีวิตน้องมีแต่ความสุขอย่างเดียว น้องก็จะไม่มีวันได้รับรู้รสชาติของความสุขอย่างแท้่จริงเลย เวลาน้องผ่านความทุกข์ที่น้องมีไปได้ แม้มันจะเป็นเพียงสิ่งที่คนอื่นอาจจะมองว่า มันเล็กน้อย แต่น้องจะรู้สึกดีมาก และมีความสุขกับมันได้ทุกครั้งที่น้องคิดถึงมัน
พี่ไม่เคยคิดเสียใจ ที่พี่ตัดสินใจมาร่วมโครงการแลกเปลี่ยน พี่อาจจะโชคดี ที่พี่มีเพื่อน เจอกลุ่มคนที่มีอัธยาศัยดี แต่พี่จะไม่บอกรุ่นน้องว่า ทุกคนจะต้องเจอแบบนี้ เพราะ ทุกคนจะได้เจอแตกต่างกันออกไป แล้วแต่ว่าเราจะอยู่ในจุดจุดไหน หรือเราจะมีความพยายามมากน้อยแตกต่างกันเท่าไหร่ แต่พี่จะบอกน้องๆทุกคนว่า ตั้งใจกับตัวเองไว้ว่า หนึ่งปีนี้มันจะเป็นปีที่เรามีความสุขกับมัน เราจะทำให้ได้
อย่างที่กริดบอก เหรียญมันมีสองด้าน เวลาน้องมองให้มองทั้งสองด้าน ถ้าน้องได้เพื่อน ก็คิดซะว่า เออมันโชคดีของเรา ที่เราได้มีเพื่อนที่ไม่เคยแม้แต่จะรู้จัีกกันมาก่อน แต่เค้าก็รักเรา ช่วยเหลือเรา เห็นใจเรา อะไรก็แล้วแต่ แต่ถ้าน้องไม่มีเพื่อน ก็คิดซะว่า มันสอนให้น้องรู้ว่า ที่ไหนมันก็ไม่สุขใจเหมือนบ้านเรา ถึงแม้ยุโรปจะเจริญกว่าไทยมากมายขนาดไหน แต่จากใจพี่เลย พี่ก็ยังรักเมืองไทยเหมือนเดิม เมืองไทยก็เป็นยังงี้ มันก็เป็นมาตั้งแต่พี่เกิด พี่ก็รู้จักประเทศไทยแบบนี้มานาน ถ้าน้องได้พยายามกับสิ่งไหนจนเต็มที่แล้ว ผลมันไมไ่ด้ออกมายังใจหวัง แต่อย่างน้อย มันก็ให้บทเรียนกับน้อง ให้น้องได้เรียนรู้ว่า โลกความเป็นจริง มันก็เป็นเงี้ย มันต้องมีทุกข์ สุข แตกต่างกันไป อยู่ที่ใจคนเรา ว่าจะรับกับมันได้มากน้อยขนาดไหน บางคนเลือกที่จะถอย ในขณะที่บางคนคิดที่จะชนกับมัน เพื่อให้ตัวเองเกิดทักษะในการดำเนินชีวิต
ถ้าน้องอยู่ไป น้องจะค่อยๆเห็นทักษะ การพัฒนาของตัวเองเยอะแยะ ทั้งความคิด ความอ่าน โตเป็นผู้ใหญ่มากขึ้น กล้าที่จะตัดสินใจได้เฉียบขาด มีความมั่นใจ เป็นตัวของตัวเองมากขึ้น ไม่โลเล ทันคนมากขึ้น เปิดใจ กล้าที่จะยอมรับความเป็นจริง กล้าที่จะเปลี่ยนแปลงสิ่งต่างๆเพื่อก้าวไปสู่สิ่งที่ดีักว่า จุดที่ดีกว่า พัฒนาตัวเอง รู้คุณค่าของเวลา นั่นแหละ สิ่งที่หาไม่ได้ แม้น้องจะจ่ายเงินมากมายเป็นล้าน มันก็ซื้อสิ่งเหล่านี้ไม่ได้เลย
น้องจะต้องเป็นคนเลือกเอง ว่า หนึ่งปีจะทำให้น้องยิ้มกับมันทุกครั้งที่นึกถึง หรือจะทำให้น้องหงุดหงิด เศร้า ไม่อยากพูดถึงมันเลย อยู่ที่ตัวน้องเองทั้งนั้น เวลาไม่ยาวเลย กับหนึ่งปี แต่มันก็มากพอจะให้อะไรดีๆกับชีวิตของตัวเอง ถือซะว่า ให้รางวัลชีวิตกับตัวเองก็แล้วกัน ถึงหนึ่งปีจะเป็นเหมือนฝัน แต่ก็ขอให้มันเป็นฝันที่ดีของเราก็แล้วกัน แล้วพอกลับไปไทยก็จะไม่มีวันได้ทำ ได้รู้สึกแบบนี้อีกแล้ว เก็บเกี่ยวมันให้มากที่สุด แล้วจะได้ไม่เสียใจ
อดีต คือความทรงจำ
อนาคต คือ ความลับ
ปัจจุบัน คือ รางวัลของชีวิต
Poll
