เนื่องจากเห็นหลายคนตั้งคำถามกับเริ่มกระวนกระวายแล้วเรื่องโฮส
ปอเลยขอมาเปิดหัวข้อซะเลยรอบนี้กับเรื่องของโฮส เรื่องตรงจากประสบการณ์ตัวเองและเพื่อน + คนดูแล
ตััวปอเองเป็นเด็กค่าย 1 มา โซน ORD นะคะ
ช่วงหนึ่งเดือนก่อนมานี่โฮสยังไม่ได้เลยค่ะ ถามว่าเครียดไหม เครียดค่ะ กลัวไหม กลัวค่ะ กังวลไหม กังวลสุดๆเลยนะ
แบบว่า เฮ้ยนี่แบบเราไม่ดีตรงไหนเนี่ย ทำไมไม่มีคนมารับเราไปเลี้ยงสักที
แต่ก็ทำใจอ่านะ รู้ว่าเด็กมันเยอะก็รอกันต่อไป
จนวันนึง afs โทรมาบอกว่าให้ไปถ่ายรูปใหม่เพราะว่ารูปที่ส่งไปมันดูทางการเกินไป
เขาเลยไม่ค่อยอยากโชว์ อยากได้รูปสบายๆ
ปอเลยต้องกลับมาถ่ายรูปใหม่ หนึ่งเดือนก่อนไปนะคะน้อง คิดดูเอกสารส่งไปนานแค่ไหน นี่หนึ่งเดือนก่อนไปเพิ่งขอเพิ่ม อยากจะกรี๊ด
พอส่งไป afs ไทยอีก บอกว่า เอาใหม่ รูปสบายมากเกินไป ถ่ายดีดีหน่อย
เลยต้องถ่ายใหม่อีก แม่เจ้าถ่ายนานเว่อร์จนได้รูปที่ใช้ได้ในึความคิดเค้า แต่ของปอ (รูปมันแย่กว่ารูปที่ส่งอีก ถามโฮส โฮสก็ชอบรูปเก่ามากกว่า)
เค้าบอกว่า รูปที่ส่งไปมีผลต่อการเลือกนะคะ อันนี้เรื่องจริง เวลาโฮสจะดูเราเค้าก็ดูจากรูปภาพด้วย ภาพประกอบด้วย ไม่ใช่ว่าดูแต่ประวัติ เพราะงั้นเอารูปดีดีหน่อย
ต้องขอย้ำเลย เพราะว่าคนดูแลที่เขตนี่ฝากมาบอกรุ่นต่อไปให้ด้วย ฮ่าๆ พี่ไปบ้านเค้าไปนั่งดูรูปเด็กที่มาในมิชิแกนมา เห็นรูปแล้วก็ขำตัวเอง
ช่วงแรกก็แบบเริ่มหวังเลยว่า อยากได้โฮสรวยๆ ใจดีๆ เฟรนลี่ อบอุ่นๆ มีลูกชายเท่ห์ ตามใจ เทคแคร์ บลาๆ
พอมาหลัง ไอ้ที่หวังเริ่มหายไปทีละอย่างเลย
จนท้ายที่สุด ไม่มีเลยก็ได้วะ รับเราไปหน่อยเห๊อะ =_=
ปอรอจนเริ่มขี้เกียจรอ จนเริ่มปล่อยวางเลยแหละ ช่วงนั้นก่อนบินก็ไม่ได้คิดอะไรมาก ยังไง AFS ก็ไม่ทิ้งเราอยู่แล้ว เชื่ออย่างนี้น่ะค่ะ
แต่ว่า...ก่อนวันบินสามวัน AFS โทรกลับมาบอกว่า ได้โฮสแล้ว คือวันนั้นกรี๊ดลั่นบ้านเลยนะ
แบบได้โฮสแล้ว ก็ส่งเมลคุยกันก่อนขึ้นเครื่องทุกวัน แต่พอไปถึงอเมริกาดันจำเค้าไม่ได้อ่ะ
คือแบบตอนยืนรอ ปอก็ยืนรอเฉยๆเลย ไม่ได้มองหาเค้าหรอก เพราะจำไม่ได้
จนเค้าต้องเดินมาหาแล้วถามว่า ชื่ออ่านว่าอะไร ถึงรู้ว่าเป็นโฮสตัวเอง
ทุกวันนี้ปอโอเคกับโฮสตัวเองมาก อาจมีบางครั้งที่มีปัญหาแต่ก็ไม่ได้ร้ายแรงอะไร
คืองานบ้านก็ไม่ต้องทำ อะไรก็ไม่ต้องทำเพราะเขาทำให้หมดเลย
แต่ก็มีบางเรื่องที่ต้องอดทน
อยากจะบอกว่าได้โฮสช้าหรือเร็วเนี่ยไม่สำคัญเลยนะ
ได้เร็วใช่ว่าจะดีเสมอไป เห็นบางคนได้โฮสเร็วแต่อยู่ไม่ถึงเดือนก็เปลี่ยนโฮสละ
ปอได้ก่อนมาสามวัน ยังอยู่กับโฮสแบบ แฮปปี้อยู่เลย
แถมเพื่อนพี่อีกคน พี่หนึ่งอ่ะ ได้โฮสตอนมาถึง Detroit เนี่ยแหละ
หนึ่งยังชิลๆเลย
เพราะงั้นก็ไม่ต้องรีบร้อนอะไรนะคะ ได้ช้าได้เร็วไม่สำคัญหรอก
เอาเวลามาเตรียมตัวเราให้พร้อมดีกว่าเนอะ
ตอนนี้เวลาห้าทุ่มครึ่ง พรุ่งนี้มีเรียน เพราะงั้นต้องรอจรลีไปนอนก่อนนะคะ ฮ่าๆ
การบ้านมีเป็นกองแต่ไม่ทำแล้ว ขี้เกียจจจจ