ผมก้อเคยสอบทุนนี้คับ เมื่อปี่ที่แล้ว (ม.3)
บ้านผมมีพี่น้อง 6 คน แม่เลี้ยงลูกคนเดียว (หย่าร้าง) เงินเดือน 7500 คับ
ผมผ่านรอบข้อเขียน
ผ่านรอบสัมภาษณ์เขต
แต่ปรากฏว่า ผมไปตกรอบตอนส่งชื่อเข้าศูนย์ใหญ่
ผมไม่มีชื่อติดในวันสัมภาษณ์ที่ศูนย์ใหญ่
ผมก้อท้อเหมือนกันครับ เมื่อรู้ว่าไม่ได้สัมภาษณ์
ผมไม่มีเงินทำ Portfolio ให้สวย
ได้อาจารย์ที่เขต และที่รร. ช่วยทำ ผมจึงทำมันเสร็จ
แต่เมื่อรู้ว่าตัวเองไม่ได้
ร้องไห้เลยครับ
ผมสู้ทุกๆอย่าง
เงินสมัครสอบผมก้อเกบเงินจ่ายเอง
ตอนไปสมัครสอบ ผมก้อหนีแม่ไปสมัคร
หนีแม่ไปสอบ
หนีแม่ไปสอบสัมภาษณ์
ผมไม่คิดจะบอกใครๆ
เพราะ เค้าคงคิดว่าผมเพ้อเจ้อ
ไม่รู้จักประมาณตน
ฝันเฟื่อง
แต่เมื่อความพยายามๆทุกๆสิ่งที่ทำมา มันกลายเป็นศูนย์
ผมเลยไม่มีกำลังใจจะสอบทุนแลกเปลี่ยนอีกเลย
ผมกลัวมากครับ หากปีนี้ผมสอบอีก แล้วเจอแบบนี้อีกครั้ง
อย่าไปกลัวค่ะ
ถ้าเรากลัวเราก็แพ้ตั้งแต่ยังไม่ได้ลงแข่งแล้ว
อีกอย่าง ปีที่แล้ว ม.สาม ยังมีโอกาสอีกสองปี ลองได้ลองเลยค่ะ
พอร์ทก็ไม่ต้องทำใหม่แล้ว
อีกอย่างพอร์ทสวยไม่สวยไม่เกี่ยวเลยนะคะ
เค้าดูกันที่เนื้อหา
ทุนนี้ดดี้ตัดสินด้วยหลายปัจจัยนะเราว่า
อย่างสมมตินาย ก เป็นนักกิจกรรมเพื่อสังคม รายได้ครอบครัวก็ปานกลาง
แต่นางสาว ข เป็นนักกิจกรรมเหมือนกันแต่อาจจะทำน้อยกว่า แต่ลำบากมากๆๆๆ เลย
นางสาว ข อาจจะเป็นผู้ถูกคัดเลือกในจำนวนผู้ถูกเลือกที่จำกัด
เพื่อนเรานะ สมัครทุนนี้สองครั้ง
ครั้งแรกไม่ได้ ครั้งที่สองก็ติดสำรอง ไม่ได้อีก
เพื่อนเรายังพูดกับเราว่า "ไม่เป็นไร เดี๋ยวมหาลัยเราจะหาทุนไปให้ได้"
เราว่านะ ..
ชีวิตคนเรามันไม่ได้อยู่ที่จำนวนโอกาสอะไรหรอกค่ะ
มันอยู่ที่จำนวนครั้งที่ไขว่คว้าบวกกับความพยายามและตั้งใจ
ทำอะไรก็ทำเต็มที่ทำให้ดีที่สุด
เพราะอย่างน้อยเราก็ไม่ต้องเสียใจไงคะ ว่า ... เอ้อ ถ้าตอนนั้นชั้นทำดีกว่านั้นนะ ชั้นคง ...
ตอน ม.สาม เราจำได้ว่าสถานทูต สหรัฐจัด ควิซอเมริกาขึ้น
เอาแค่คนเดียวต่อหนึ่งภาคนะ หกคนนี้จะได้ไปเที่ยวอเมริกาฟรีสามสัปดาห์ถ้าจำไม่ผิด
เราอยากไปมาก ๆๆๆๆ เลย
เราอ่านหนังสือเกี่ยวกับอเมริกาเล่มหนาๆๆ อ่านจนจำขึ้นใจเลย
ฟิตมาก
รอบแรกเป็นการถามตอบแบบแพ้ก็ลุกออกไป
เรา ตกคำถามแรกเลยค่ะ
เป็นอะไรที่ ...... บรรยายไม่ถูกเลย
มีคนตกคำถามนี้เยอะมาก ๆ แล้วจุ่ ๆ ก็ได้กลับเข้าไปใหม่
แต่เราไม่รู้เรื่องว่าเกิดอะไรขึ้นเลยไม่ได้กลับเข้าไป
พี่อีกคนนึงที่เรารู้จักก็ตกคำถามเดียวกันกับเรา เค้าเดินออกจากโรงเรียนไปเลย
หลังจากนั้นเราก็ไม่ได้ท้อนะ
แค่ออกแนวน้อยใจอเมริกา ประมาณว่า เชอะไม่ไปแล้ววววก็ได้
แล้วเราก็มาสอบทุนนี้ดดี้ค่ะ ปกติสองปีที่ผ่านมาเราสอบเอเอฟเอสแบบถึงได้ก็ไม่มีเงินไป
แต่ปีนี้มันแบบ เอาวะปีสุดท้าย ขอลุ้นหน่อยเหอะ
ตอนติดนะเราดีใจมาก ๆ มันเหมือนกับ สำเร็จแล้ววววว
เราตั้งใจลุ้นมากกว่าเราจะได้ไปประเทศไหน อยากไปแถว ๆ ชิลีไม่ก็คอสตาริก้า
ผลออกมาเราได้ไปอเมริกา ...
เป็นอะไรที่อึ้งมาก .......................
สามปีก่อนเราเคยตั้งใจอยากไปประเทศนี้ เพียงแค่เที่ยวสามสัปดาห์
แต่คราวนี้แบบไม่ตั้งใจ ความพยายามกลับทำให้เราได้ไปหนึ่งปี ...
แล้วรู้มั้ย
พี่คนที่เดินออกไปเลยตอนตกรอบแรกน่ะ
ตอนนี้พี่เค้าได้ทุน กพ ไปเรียนนิติที่อเมริกาถึงปริญญาโท ล่ะ
^____________________^
ไม่มีอะไรชนะความตั้งใจของเราได้หรอกค่ะ
เราเป็นกำลังใจให้คนที่มีความพยายามนะ
ความฝันจะไม่มีวันเป็นจริงถ้าไม่ลงมือทำ
สู้ ๆ
